تحلیل رمز

تجزیه و تحلیل رمز یا شکستن رمز، به کلیهٔ اقدامات مبتنی بر اصول ریاضی و علمی گفته می شود که هدف آن از بین بردن امنیت رمزنگاری و در نهایت بازکردن رمز و دستیابی به اطلاعات اصلی باشد. در تجزیه و تحلیل رمز، سعی می شود تا با بررسی جزئیات مربوط به الگوریتم رمز یا پروتکل رمزنگاری مورد استفاده و به کار گرفتن هرگونه اطلاعات جانبی موجود، ضعف های امنیتی احتمالی موجود در سیستم رمزنگاری یافته شود و از این طریق به نحوی کلید رمز به دست آمده یا محتوای اطلاعات رمز شده استخراج گردد. تجزیه و تحلیل رمز، گاهی به منظور شکستن امنیت یک سیستم رمزنگاری و به عنوان خرابکاری و یک فعالیت ضد امنیتی انجام می شود و گاهی هم به منظور ارزیابی یک پروتکل یا الگوریتم رمزنگاری و برای کشف ضعف ها و آسیب پذیری های احتمالی آن صورت می پذیرد:
یک الگوریتم رمزنگاری در صورتی به صورت مطلق امن است که متن رمز شده بدون داشتن کلید هیچ اطلاعاتی را در مورد متن رمزنشده فاش نکند. اگر E تابع دارای امنیت مطلق باشد، برای هر پیام ثابت m باید حداقل یک کلید مانند برای هر متن رمز شده c وجود داشته باشد. هم چنین نظریه ضعیف تری در مورد امنیت وجود دارد که توسط ای. وینر ارائه شده است و توسط بسیاری از افراد در زمینه تئوری اطلاعات اخیراً مورد استفاده قرار گرفته است.
در مورد یک سیستم رمز، به دست آوردن بخشی از اطلاعات رایج است اما با این حال خصوصیات امنیتی خود را حتی در مقابل حمله کننده ای که منابع محاسباتی نامحدود دارد، حفظ می کند. چنین سیستم رمزی دارای امنیت از نظر تئوری اطلاعات است اما دارای امنیت مطلق نیست. معنای دقیق امنیت به سیستم رمز بستگی دارد.
امنیت از نظر تئوری اطلاعات و نیز از نظر امنیت نامشروط اغلب به جای هم به کار می روند. هرچند اصطلاح امنیت نامشروط همچنین می تواند به سیستم هایی که به فرضیات اثبات نشده سختی های محاسباتی بستگی ندارد، اطلاق شود. امروزه این سیستم ها اغلب مشابه سیستم های دارای امنیت از نظر تئوری اطلاعات هستند. الگوریتم آراس ای حتی اگر به عنوان الگوریتمی دارای امنیت نامشروط شناخته شود هرگز از نظر تئوری اطلاعات امن در نظر گرفته نمی شود.