(مُ تَ لَ فِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) سخن گوینده ، ج . متلفظین .
متلفظ
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
متلفظ. [ م ُ ت َ ل َف ْ ف ِ ] ( ع ص ) سخن گوینده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). تکلم کننده و سخن گوینده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تلفظ شود.
کلمات دیگر: