نوعی واژۀ مرکب که عناصر سازندۀ آن به مصداقی واحد در جهان خارج دلالت میکنند متـ . دوسویه appositional
مرکب دوسویه
فرهنگ فارسی
فرهنگستان زبان و ادب
{appositive compound, appositive} [زبان شناسی] نوعی واژۀ مرکب که عناصر سازندۀ آن به مصداقی واحد در جهان خارج دلالت می کنند
متـ . دوسویه appositional
کلمات دیگر: