کلمه جو
صفحه اصلی

مستعمره سازی

فارسی به انگلیسی

colonization

فرهنگ فارسی

عمل تصرف و تحت استعمار قرار دادن سرزمینی دیگر


دانشنامه عمومی

مستعمره سازی (به انگلیسی: Colonization) فرایندی است که از طریق آن یک سیستم مرکزی قدرت بر زمین های اطراف و اجزای آن غالب می شود.این اصطلاح از کلمه کلر (colere) لاتین بدست آمده که به معنای "ساکن شدن" است. همچنین مستعمره سازی به طور مستقیم به مهاجرت اشاره می کند مانند مستعمرات آمریکا و استرالیا.مستعمره سازی با گسترش ده ها میلیون نفر از کشورهای اروپای غربی در سراسر جهان ارتباط داشت. در بسیاری از مستعمرات سکونت یافته، مهاجران اروپای غربی بیشترین جمعیت را تشکیل می دهند. مانند آمریکا، استرالیا و نیوزیلند. این مستعمرات گاهی اوقات "نئو اروپایی" نامیده می شوند.هنگامی که پادشاهی بریتانیای کبیر در حال مستعمره سازی استرالیا و نیوزلند و چند جزیره کوچک دیگر بود اغلب به سرزمین های بلاصاحب توجه می کردند. سرزمین بلاصاحب (Terra nullius) به معنای زمین خالی در زبان لاتین است. به علت عدم وجود مهارت های کشاورزی اروپا، این زمین ها توسط انسان غیرقابل تغییر بود و به رغم حضور جمعیت بومی، به عنوان سرزمین غیرقانونی شناخته می شد. در قرن نوزدهم میلادی قوانین و ایده هایی مانند قانون عمومی مستعمره سازی مکزیک و بیانیه سرنوشت ایالات متحده آمریکا به تشویق بیشتر استعمار آمریکا در قرن پانزدهم میلادی آغاز شده بود منجر شد.
استعمار
زیستگاه انسانی
تماس با قاره آمریکا پیش از کریستف کلمب
برده داری
در دوران باستان تمدن های دریانشین مانند یونان و فنیقی ها اغلب مستعمراتی در مزرعه را بنا می کردند که به اعتقاد آنها سرزمین های غیرقانونی و فاقد سکونت است. زمین های مناسب برای کشاورزی اغلب توسط قبایل بربرها اشغال شده بودند که توسط شکار و کشاورزی زندگی می کردند. برای یونانی های باستان و فنیقی ها این اراضی به سادگی خالی بود. با این حال، این به این معنی نبود که تعارض میان استعمارگران و مردم محلی یا بومی وجود نداشت. یونانیان و فنیقی ها همچنین مستعمرات خود را با هدف تنظیم و گسترش تجارت در سراسر مدیترانه و خاورمیانه بنا کردند.دوره دیگر مستعمره سازی در باستان به زمان حیات امپراتوری روم باز می گردد. امپراتوری روم بخش های زیادی از اروپای غربی، آفریقای شمالی و آسیای غربی را تسخیر کردند. در شمال آفریقا و غرب آسیا، رومی ها اغلب آنچه را که مردم به عنوان "متمدن" میدانند فتح کردند. اما همانطور که آن ها به سوی شمال اروپا پیش می رفتند، اغلب مردم روستایی یا قبیله ای را در مسیر شهرها می دیدند. در این مناطق، موج های استعمار رومی اغلب به صورت فتح سرزمین ها دنبال می شد. بسیاری از شهرهای کنونی اروپا توسط مستعمره سازی امپراتوری روم به وجود آمده اند. مانند آلمان که به نام کولینا کلودیا آرا شناخته می شد و در بریتانیا پایتخت فعلی انگلیس لندن که به لوندینیوم نامیده می شد.
در غرب آسیا در دوران شاهنشاهی ساسانی برخی مستعمرات در یمن و عمان ایجاد شد. همچنین مردم عرب مستعمراتی در آفریقای شمالی، میان رودان و شام (سرزمین) ایجاد کردند.وایکینگ های اسکاندیناوی مستعمره سازی در مقیاسی بزرگ انجام دادند. وایکینگ ها از سرزمین اصلی خودشان در دانمارک، جنوب نروژ و جنوب سوئد به غارت خط ساحلی شمال اروپا پرداختند. در همین زمان وایکینگ ها تجارت را آغاز کردند و مستعمراتی را بنا نهادند. آن ها پیش از رسیدن به گرینلند با کشف ایسلند در آن جا مستعمره ای ایجاد کردند. همچنین وایکینگ ها یک تلاش ناموفق برای استعمار منطقه ای به نام وینلند آغاز کردند.
"استعمارگرایی" در این دوره به استعمارگرایی سرزمین های غربی اروپایی در سرتاسر آمریکا، آفریقا، آسیا و اقیانوسیه مربوط است. مهمترین کشورهای اروپایی فعال در زمینه مستعمره سازی عبارت اند از: اسپانیا، پرتغال، فرانسه، پادشاهی انگلستان (و قبل تر پادشاهی بریتانیای کبیر)، هلند، پادشاهی پروس (آلمان کنونی) و در اوایل قرن هجدهم میلادی ایالات متحده آمریکا. بیشتر این کشورها دوره ای از قدرت تقریبی کامل در تجارت جهانی را در یک دوره زمانی از حدود ۱۵۰۰ تا ۱۹۰۰ داشتند. با آغاز قرن نوزدهم میلادی امپراتوری ژاپن مستعمراتی در هوکایدو و کره بنا نهاد.

فرهنگستان زبان و ادب

{colonization} [علوم سیاسی و روابط بین الملل] عمل تصرف و تحت استعمار قرار دادن سرزمینی دیگر


کلمات دیگر: