در اساطیر یونان نام اسب بالداری است
پگاز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پگاز. [ پ ِ ] ( اِخ ) در اساطیر یونان نام اسب بالداری است که چون پرسه سر مدوز را ببرید از خون مدوز پیدا شد و آن پهلوان بر اسب سوار شد و برای نجات آندرومد که در پنجه قهر غولی دریائی گرفتار بود شتافت و بِلروفون پگاز را در جنگ شیمر بکار برد. پگاز با یک لگد از کوه هِلیکون چشمه ای بنام هیپ پُکِرِن پدید آورد و بقول یونانیان شعرا از آنجا ملهم می شدند خود او نیز علامت و رمز قریحه شعر است وپندارند که وی شعرا را با خود بسوی هلیکون بَرَد.
کلمات دیگر: