حانون

اسم: حانون (پسر) (عبری) (تلفظ: hanon) (فارسی: حانون) (انگلیسی: hanon)
معنی: صاحب نعمت

سه تن در کتاب مقدس بدین نام بودند

حانون. ( اِخ ) ( صاحب نعمت ) سه تن در کتاب مقدس بدین نام بودند: اول شادشاه عمونیان است که پدر وی ناحاش با داود نیکویی کرد، بنابراین چون ناحاش را مرگ فرارسید و رخت از جهان بدربرد، داود معدودی از بندگان خود را محض تعزیت و سرسلامتی به حانون گسیل فرمود،حانون ایشان را جاسوس انگاشته نصف ریش آنان را بتراشید و لباس ایشان را از کمر به بالا بریده رها کرد. چون این معنی به سمع داود رسید ایشان را امر کرد که در اریحا بمانند تا وقتی که مویهای ایشان باز روییده شود، پس از آن صلای جنگ درداد و بنی عمون و مساعدان ایشان را هزیمت داد، جمع عظیمی را نیز عرضه تیغ ساخت چنانکه در کتاب دوم سموئیل :10 مفصلاً یاد شده است. دوم شخصی اورشلیمی که در مرمت دیوار اورشلیم اعانت کرد( نحمیا 3:13 )، سوم اورشلیمی دیگر که در مرمت حصار اورشلیم اعانت کرد. ( نحمیا 3:3 ) ( قاموس کتاب مقدس ).