وطر

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۲(بار)
(به فتح و، ط) حاجت. راغب حاجت مهم گفته است. در مصباح و اقرب گفته: از آن فعل بناء نمی‏شود جمع آن اوطار است . در مجمع ازخلیل نقل کرده وطر هر حاجتی است که تو را در آن قصدی باشد و چون شخص به آن قصد رسید گویند«قَضی حاجَتَهُ واربه». علی هذا مراد از «قَضی زَیْدٌمِنْهاوَ طَراً» آن است که زید زینب را طلاق داد و نظرش را از او برید و دیگر حاجتی نسبت به او برایش نماند یعنی پس از آن زینب را به تو (ای رسول خدا) تزویج کردیم. رجوع شود به «زید». این لفظ فقط دوبار در کلام الله آمده است.