ایبک

اسم: آی بک (پسر) (ترکی)
معنی: بت، صنم

---

اسم: ایبک (پسر) (ترکی) (کهکشانی) (تلفظ: aybak) (فارسی: ایبک) (انگلیسی: aybak)
معنی: ماه بزرگ، یا آن که ماه او را بزرگ ساخته است

( آیبک ) قطب الدین سلطان محمد غوری بعد از آنکه هندوستان شمالی را تا دهانه شط گنگ تسخیر کرد [ قطب الدین آیبک ] یکی از غلامان خود را بنیابت در دهلی گذاشت و چون محمد غوری در ۶٠۲ ه. ق . ( ۱۲٠۶ م . ) کشته شد قطب الدین خویشتن را پادشاه هندوستان خواند و اولین سلسله مسلمان را که منحصرا در هندوستان فرماندهی داشته اند تشکیل داد . این سلسله را که اولین سلسله از پنج سلسله ایست که قبل از دوره مغول بر هندوستان حکومت کرده اند سلاطین مملوک میگویند .

---

آی بک، ایبک: ماه بزرگ، ماه تمام، به معنی بت و صنم و معشوق نیزگفته شده، آیبک، آی بک: ماه، ماه بزرگ، ماه تمام
۱ - ( اسم ) نامی است ترکان را. ۲ - قاصد. ۳ - غلام : (گفت ای ایبک بیا در آن رسن تا بگویم من جواب بوالحسن . )

( آیبک ) (بَ ) [ تُر. ] ( اِ. )۱ - یک ماه تمام . ۲ - معشوق .

ایبک. [ ب َ ] ( اِ ) بت را گویند و بعربی صنم خوانند. ( برهان ) ( غیاث ) ( هفت قلزم ). بت. صنم. || بمجاز به معنی معشوق. ( غیاث ) ( آنندراج ) :
در گوشه نه گردون تو دوش قنق بودی
مه طوف همی کردت ای ایبک خرگاهی. || غلام و قاصد. ( غیاث ) ( آنندراج ) :
گفت ای ایبک بیاور آن رسن
تا بگویم من جواب بوالحسن.

---

ایبک. [ ب َ ] ( اِخ ) نام غلامی از غلامان سلطان شهاب الدین غوری که در دهلی پادشاهی کرده و کتاب تاج المآثر بنام اوست. آخر از اسب افتاد و درگذشت. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). و رجوع به قطب الدین آیبک و آی بیک قطب الدین شود.

( آیبک ) ۱. ماه بزرگ، ماه تمام.
۲. بت، صنم، معشوق.

---

۱. ماه.
۲. ماه بزرگ، ماه تمام.
۳. [مجاز] بت، صنم.
۴. [مجاز] معشوق.