مترادف ملاحت : جاذبه، جذبه، خوشگلی، دلفریبی، شیرین رفتاری، لطافت، نمکین بودن، بانمک بودن، ملیح بودن، خوب رو بودن، شیرین رفتار بودن
ملاحت
مترادف ملاحت : جاذبه، جذبه، خوشگلی، دلفریبی، شیرین رفتاری، لطافت، نمکین بودن، بانمک بودن، ملیح بودن، خوب رو بودن، شیرین رفتار بودن
فارسی به انگلیسی
charm, attractiveness
comeliness, cuteness, elegance, honey, prettiness
فرهنگ اسم ها
اسم: ملاحت (دختر) (عربی) (تلفظ: ma (e) lahat) (فارسی: ملاحت) (انگلیسی: malahat)
معنی: با نمک، خوشایند، دوست داشتنی، حالتی در چهره که شخص را دوست داشتنی می نماید، نمکین بودن، با نمک بودن، خوشایند بودن، دوست داشتنی بودن، حالتی در چهره که شخص را دوست داشتنی می کند
معنی: با نمک، خوشایند، دوست داشتنی، حالتی در چهره که شخص را دوست داشتنی می نماید، نمکین بودن، با نمک بودن، خوشایند بودن، دوست داشتنی بودن، حالتی در چهره که شخص را دوست داشتنی می کند
(تلفظ: ma(e)lahat) (عربی) حالتی در چهره که شخص را دوست داشتنی می‌نماید ، نمکین بودن ، با نمک بودن؛ خوشایند بودن ، دوست داشتنی بودن .
مترادف و متضاد
ظرافت، خوش اندامی، تایید، بخشش، زیبایی، بخشندگی، افسون گری، اقبال، خوش نیتی، جذابیت، منت، ملاحت، قرعه، دعای فیض و برکت
جاذبه، جذبه، خوشگلی، دلفریبی، شیرینرفتاری، لطافت
نمکین بودن، بانمک بودن، ملیح بودن
خوبرو بودن، شیرین رفتار بودن
۱. جاذبه، جذبه، خوشگلی، دلفریبی، شیرینرفتاری، لطافت
۲. نمکین بودن، بانمک بودن، ملیح بودن
۳. خوبرو بودن، شیرین رفتار بودن
فرهنگ فارسی
شورشدن، نمکین بودن، زیباوخوبروی بودن
( مصدر ) ۱ - شور بودن ( آب و جز آن ) نمکین بودن . ۲ - نمکین بودن خوبرو بودن : [ خرم شد از ملاحت تو عهد دلبری فرخ شد از لطافت تو روزگار حسن . ] ( حافظ .۳ ) ۲۷۲ - بی نهایتی کمال است که هیچ کس بنهایت او نرسد
( مصدر ) ۱ - شور بودن ( آب و جز آن ) نمکین بودن . ۲ - نمکین بودن خوبرو بودن : [ خرم شد از ملاحت تو عهد دلبری فرخ شد از لطافت تو روزگار حسن . ] ( حافظ .۳ ) ۲۷۲ - بی نهایتی کمال است که هیچ کس بنهایت او نرسد
فرهنگ معین
(مَ حَ ) [ ع . ملاحة ] (مص ل . ) ۱ - زیبایی ، لطافت . ۲ - نمکین بودن .
لغت نامه دهخدا
ملاحت. [ م َ ح َ ] ( ع اِمص ) نمکینی. ( غیاث ). مأخوذاز تازی ، زیبایی و دلربا بودن و خوب صورتی و لطافت ونیکویی و زیبایی دهان و چشم و ابرو. ( ناظم الاطباء ).بانمکی. نمک داری. حسن. خوبی. شیرینی. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). ملاحة. رجوع به ملاحة شود :
همه زیب و لطفی و حسن و ملاحت
سرشت تو از جان پاک است گویی.
قصیده های چو آب من از ملاحت و آب.
طغرای ملاحت است و سرنامه حسن.
همه ملاحت و حسن و جمال او به کمال.
هر که این می بیند آن می خواندش.
فصاحت می فروشی بی ملاحت
ملاحت باید اول پس فصاحت.
به قطره سیر کی گردد کسی کش هست استسقا.
وز نازکشی یابی آن حسن و ملاحت را.
بروی پراکند نمکی از ملاحتش.
فرخ شد از لطافت تو روزگار حسن.
آری به اتفاق جهان می توان گرفت.
شعر او چون طبع او هم بی تکلف هم بدیع
طبع او چون شعر او هم باملاحت هم حسن.
همه زیب و لطفی و حسن و ملاحت
سرشت تو از جان پاک است گویی.
عثمان مختاری ( دیوان چ همایی ص 522 ).
در آفرین تو ماند به روی حورالعین قصیده های چو آب من از ملاحت و آب.
امیرمعزی.
خط تو که چون مشک شد از خامه حسن طغرای ملاحت است و سرنامه حسن.
عمعق ( دیوان چ نفیسی ص 204 ).
نگار من همه حسن و ملاحت است و جمال همه ملاحت و حسن و جمال او به کمال.
سوزنی.
تا ملاحت را به حسن آمیخته هر که این می بیند آن می خواندش.
خاقانی.
لطافت معنی در سیاهی خط دبیران است ، معنی ملاحت در خط سیاه رومیان سپیدروی. ( منشآت خاقانی چ دانشگاه ص 210 ). خوبرویی که ملاحت ندارد و شجاعی که با خصم نیاویزد... به هیچ کار نیاید. ( مرزبان نامه چ قزوینی ص 28 ).فصاحت می فروشی بی ملاحت
ملاحت باید اول پس فصاحت.
( بلبل نامه منسوب به عطار ).
ملاحتهای هر چهره از آن دریاست یک قطره به قطره سیر کی گردد کسی کش هست استسقا.
مولوی ( کلیات شمس چ امیرکبیر ص 2 ).
گر ناز کنی خامی ور ناز کشی رامی وز نازکشی یابی آن حسن و ملاحت را.
مولوی ( ایضاً ص 13 ).
هرگه که گویم این دل ریشم درست شدبروی پراکند نمکی از ملاحتش.
سعدی.
خرم شد از ملاحت تو عهد دلبری فرخ شد از لطافت تو روزگار حسن.
حافظ.
حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت آری به اتفاق جهان می توان گرفت.
حافظ.
- باملاحت ؛ نمکین. بانمک : شعر او چون طبع او هم بی تکلف هم بدیع
طبع او چون شعر او هم باملاحت هم حسن.
منوچهری.
چون یوسف خوب روی و چون موسی نیکوخوی و چون عیسی باصباحت و چون محمد باملاحت. ( تاریخ غازان ص 6 ). || نوعی از لون آدمی که مایل به سیاهی باشد چون در این قسم رنگ یک گونه تابشی و لمعان می باشد که طبیعت ادراک خوبی و کیفیت آن رامطبوع و مرغوب می دانند لهذا به لحاظ مرغوبیت آن را به نمکینی صفت کردند. ( غیاث ) ( آنندراج ذیل ملاحة ). || بی نهایتی کمال الهی که هیچکس به نهایت اونرسد. ( فرهنگ اصطلاحات عرفانی سجادی ).فرهنگ عمید
۱. زیبا و خوب روی بودن، نمکین بودن.
۲. [قدیمی] شور شدن.
۲. [قدیمی] شور شدن.
پیشنهاد کاربران
از ملیح به معنای شیرین
هوالعلیم
مَلاحَت: با نمک بودن ؛دوست داشتنی بودن، تودل برو بودن؛ حالتی در چهره که باعث جذابیت شخص میشود البته این حالت ربطی به زیبائی ندارد چه بسا کسی چندان زیبا نباشد ولی ملاحت داشته باشدودوست داشتنی باشد
مَلاحَت: با نمک بودن ؛دوست داشتنی بودن، تودل برو بودن؛ حالتی در چهره که باعث جذابیت شخص میشود البته این حالت ربطی به زیبائی ندارد چه بسا کسی چندان زیبا نباشد ولی ملاحت داشته باشدودوست داشتنی باشد
کلمات دیگر: