( صفت ) شکفته نشده باز نشده .
ناشکفته
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ناشکفته. [ش ِ ک ُ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) بازنشده. نشکفته. شکفته ناشده. مقابل شکفته. رجوع به شکفته شود :
از غنچه ناشکفته مستورتری
وز نرگس نیم خفته مخمورتری.
هنوزم در دریائی نسفته ست.
می زد نفسی نهفته با او.
یک نرگس ناشکفته در زیر نقاب.
از غنچه ناشکفته مستورتری
وز نرگس نیم خفته مخمورتری.
مسعودسعد.
بس غنچه ناشکفته بر خاک بریخت.خیام.
هنوزم غنچه گل ناشکفته ست هنوزم در دریائی نسفته ست.
نظامی.
چون غنچه ناشکفته با اومی زد نفسی نهفته با او.
نظامی.
داری زپی چشم بد ای در خوشاب یک نرگس ناشکفته در زیر نقاب.
کمال اسماعیل.
فرهنگ عمید
شکفته نشده، بازنشده.
کلمات دیگر: