مهند

اسم: مهند (دختر، پسر) (فارسی) (طبیعت، کهکشانی) (تلفظ: mahnad) (فارسی: مَهند) (انگلیسی: mahnad)
معنی: مَه پاره، ( به مجاز ) زیبارو، تکه ای از ماه، اندکی از ماه، به فتح میم و ه و سکون نون و دال، نامی خراسانی

شمشیرهندی
( صفت ) شمشیر هندی : چون علوی و حسینی است ستوده است دو طرف او دو حد مهند . ( منوچهری )

(مُ هَ نَّ ) [ ع . ] (اِ. ) شمشیری که از فولاد هندی ساخته شده باشد.

مهند. [م ُ هََ ن ْ ن َ ] ( ع ص ) شمشیر که از آهن هندی زده باشند. ( منتهی الارب ). هندوانی. شمشیر هندی :
چون علوی و حسینی است ستوده
دو طرف او چنان دو حد مهند.حاجب بارت سپهداری که در میدان چرخ
حزم را پیوسته با تیغ مهند میرود.

شمشیر هندی.