مترادف امیدوار : آرزومند، چشم به راه، متوقع، مرجو، منتظر
متضاد امیدوار : مایوس، نومید
امیدوار
مترادف امیدوار : آرزومند، چشم به راه، متوقع، مرجو، منتظر
متضاد امیدوار : مایوس، نومید
فارسی به انگلیسی
hopeful, expetent
affirmative, expectant, hopeful, sanguine, wishful
فارسی به عربی
متفائل
فرهنگ اسم ها
(تلفظ: omi(m)dvār) آرزومند ، متوقع ، منتظر؛ ویژگی آن که احساس دلگرم کننده نسبت به برآورده شدنِ خواسته‌هایش دارد ، یا آن که به طور کلی به آینده خوش بین است ؛ (در قدیم) آن که یا آنچه به او (آن) امید وجود دارد ، مایه‌ی امید .
اسم: امیدوار (پسر) (فارسی) (تلفظ: omi(m)dvār) (فارسی: اميدوار) (انگلیسی: omidvar)
معنی: آرزومند، متوقع، منتظر، ویژگی آن که احساس دلگرم کننده نسبت به برآورده شدنِ خواسته هایش دارد، یا آن که به طور کلی به آینده خوش بین است، ( در قدیم ) آن که یا آنچه به او ( آن ) امید وجود دارد، مایه ی امید
معنی: آرزومند، متوقع، منتظر، ویژگی آن که احساس دلگرم کننده نسبت به برآورده شدنِ خواسته هایش دارد، یا آن که به طور کلی به آینده خوش بین است، ( در قدیم ) آن که یا آنچه به او ( آن ) امید وجود دارد، مایه ی امید
مترادف و متضاد
امیدوار، ابستن، بار دار
امیدوار، پشت گرم
با روح، سرزنده، روح بخش، امیدوار، بشاش
امیدوار، خونین، خون اشام، قرمز، خونی، دموی
امیدوار، خونین، قرمز، خونی، خون مانند، دموی
آرزومند، چشم‌به‌راه، متوقع، مرجو، منتظر ≠ مایوس، نومید
فرهنگ فارسی
آرزومند، متوقع، کسی که امیددارد، ضد ناامید ، امیدواری: امیدداشتن، امیدواربودن
( صفت ) ۱ - آرزومند . ۲ - متوقع منتظر مقابل ناامید نومید .
( صفت ) ۱ - آرزومند . ۲ - متوقع منتظر مقابل ناامید نومید .
فرهنگ معین
( ~. )(ص مر. ) ۱ - آرزومند. ۲ - متوقع ، منتظر.
لغت نامه دهخدا
امیدوار. [ اُمیدْ/اُم ْ میدْ ] ( ص مرکب ) آرزومند. ( فرهنگ فارسی معین ). راجی. مرتجی. آمِل. ( یادداشت مؤلف ). مشتاق. پرامید. امیددارنده. خواهان :
بپرسید ازو نامور شهریار
که از مردمان کیست امّیدوار.
نبیند بجز شادی از روزگار.
فرخ و امیدوار چون پسر کیقباد.
امسال قصد خدمت آن کعبه میکنم
کاین آرزو ز من دل امّیدوار کرد.
کاقبال روزگار هم از روزگار تست.
بامّیدی رسد امّیدواری.
دریغا آن دل امّیدوارم.
چون گوش روزه دار بر اﷲاکبر است.
ز بازوی مردی به آید بکار.
به از قید بندی شکستن هزار.
بدست مرحمت یارم در امّیدواران زد.
انیس خاطر امّیدوار من باشی.
که بهمت عزیزان برسم به نیک نامی.
چو در خیر کسان امّیدواری
ز نومیدی برو آیدْت خاری.
که باشد گهنکارش امّیدوار.
تهیدست و امّیدوار آمدیم.
گل آلوده معصیت راچکار؟
بپرسید ازو نامور شهریار
که از مردمان کیست امّیدوار.
فردوسی.
همیشه خردمند امّیدوارنبیند بجز شادی از روزگار.
فردوسی.
بنشین خورشیدوار می خور جمشیدوارفرخ و امیدوار چون پسر کیقباد.
منوچهری.
امیدوارم که حق خدمت من در فرزندانم رعایت کنند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 357 ). امیرالمؤمنین جویای این است و خواهان است و امیدوار است. ( تاریخ بیهقی ص 314 ).امسال قصد خدمت آن کعبه میکنم
کاین آرزو ز من دل امّیدوار کرد.
خاقانی.
شروان بروزگار تو امّیدوار بادکاقبال روزگار هم از روزگار تست.
خاقانی.
چه خوشتر زآنکه بعد از انتظاری بامّیدی رسد امّیدواری.
نظامی.
دریغا هرزه رنج روزگارم دریغا آن دل امّیدوارم.
نظامی.
بازآ که در فراق تو چشم امیدوارچون گوش روزه دار بر اﷲاکبر است.
سعدی.
دعای ضعیفان امّیدوارز بازوی مردی به آید بکار.
( بوستان ).
برآوردن کام امّیدواربه از قید بندی شکستن هزار.
( بوستان ).
سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زدبدست مرحمت یارم در امّیدواران زد.
حافظ.
چراغ دیده شب زنده دارمن گردی انیس خاطر امّیدوار من باشی.
حافظ.
شده ام خراب و بدنام و هنوز امیدوارم که بهمت عزیزان برسم به نیک نامی.
حافظ.
|| نگران و متوقع. ( ناظم الاطباء ). متوقع. ( آنندراج ) ( فرهنگ فارسی معین ). منتظر. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ). مقابل ناامید، نومید. ( فرهنگ فارسی معین ). چشم دارنده بر خیر و نیکی : چو در خیر کسان امّیدواری
ز نومیدی برو آیدْت خاری.
( ویس و رامین ).
عجب داری از لطف پروردگارکه باشد گهنکارش امّیدوار.
( بوستان ).
خدایا مقصر بکار آمدیم تهیدست و امّیدوار آمدیم.
( بوستان ).
در آنجای پاکان امّیدوارگل آلوده معصیت راچکار؟
( بوستان ).
امیدوار چنانم که کاربسته برآیدامیدوار. [ اُمیدْ/اُم ْ میدْ ] (ص مرکب ) آرزومند. (فرهنگ فارسی معین ). راجی . مرتجی . آمِل . (یادداشت مؤلف ). مشتاق . پرامید. امیددارنده . خواهان :
بپرسید ازو نامور شهریار
که از مردمان کیست امّیدوار.
همیشه خردمند امّیدوار
نبیند بجز شادی از روزگار.
بنشین خورشیدوار می خور جمشیدوار
فرخ و امیدوار چون پسر کیقباد.
امیدوارم که حق خدمت من در فرزندانم رعایت کنند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 357). امیرالمؤمنین جویای این است و خواهان است و امیدوار است . (تاریخ بیهقی ص 314).
امسال قصد خدمت آن کعبه میکنم
کاین آرزو ز من دل امّیدوار کرد.
شروان بروزگار تو امّیدوار باد
کاقبال روزگار هم از روزگار تست .
چه خوشتر زآنکه بعد از انتظاری
بامّیدی رسد امّیدواری .
دریغا هرزه رنج روزگارم
دریغا آن دل امّیدوارم .
بازآ که در فراق تو چشم امیدوار
چون گوش روزه دار بر اﷲاکبر است .
دعای ضعیفان امّیدوار
ز بازوی مردی به آید بکار.
برآوردن کام امّیدوار
به از قید بندی شکستن هزار.
سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد
بدست مرحمت یارم در امّیدواران زد.
چراغ دیده ٔ شب زنده دارمن گردی
انیس خاطر امّیدوار من باشی .
شده ام خراب و بدنام و هنوز امیدوارم
که بهمت عزیزان برسم به نیک نامی .
|| نگران و متوقع. (ناظم الاطباء). متوقع. (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ). منتظر. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). مقابل ناامید، نومید. (فرهنگ فارسی معین ). چشم دارنده بر خیر و نیکی :
چو در خیر کسان امّیدواری
ز نومیدی برو آیدْت خاری .
عجب داری از لطف پروردگار
که باشد گهنکارش امّیدوار.
خدایا مقصر بکار آمدیم
تهیدست و امّیدوار آمدیم .
در آنجای پاکان امّیدوار
گل آلوده ٔ معصیت راچکار؟
امیدوار چنانم که کاربسته برآید
وصال چون بسر آمد فراق هم بسر آید.
دلا زطعن حسودان مرنج و واثق باش
که بد بخاطر امّیدوار ما نرسد.
زاهد اگر به حور و قصور است امیدوار
ما را شرابخانه قصور است و یار حور.
- امثال :
امیدوار بود آدمی بخیر کسان .
مرا بخیر تو امّید نیست شر مرسان .
|| مطمئن و دارای امید. (ناظم الاطباء).واثق : آنچه کودکان را افتد از این علت [ سل ] امیدوارتر باشد و علاج بهتر پذیرد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). امیدوار است کی بفر دولت قاهره ثبتهااﷲ تمام گردد. (فارسنامه ٔ ابن بلخی ص 147). || طامع. (منتهی الارب ) :
دست مایه ٔ بندگانت گنج خانه ٔ فضل تست
کیسه ٔ امّید از آن دوزد همی امّیدوار.
|| جای امید. محل امید. (یادداشت مؤلف ):
باغی چو نعمت ملکان پایدار و خوش
کاخی چو روزگار جوانان امیدوار.
بپرسید ازو نامور شهریار
که از مردمان کیست امّیدوار.
فردوسی .
همیشه خردمند امّیدوار
نبیند بجز شادی از روزگار.
فردوسی .
بنشین خورشیدوار می خور جمشیدوار
فرخ و امیدوار چون پسر کیقباد.
منوچهری .
امیدوارم که حق خدمت من در فرزندانم رعایت کنند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 357). امیرالمؤمنین جویای این است و خواهان است و امیدوار است . (تاریخ بیهقی ص 314).
امسال قصد خدمت آن کعبه میکنم
کاین آرزو ز من دل امّیدوار کرد.
خاقانی .
شروان بروزگار تو امّیدوار باد
کاقبال روزگار هم از روزگار تست .
خاقانی .
چه خوشتر زآنکه بعد از انتظاری
بامّیدی رسد امّیدواری .
نظامی .
دریغا هرزه رنج روزگارم
دریغا آن دل امّیدوارم .
نظامی .
بازآ که در فراق تو چشم امیدوار
چون گوش روزه دار بر اﷲاکبر است .
سعدی .
دعای ضعیفان امّیدوار
ز بازوی مردی به آید بکار.
(بوستان ).
برآوردن کام امّیدوار
به از قید بندی شکستن هزار.
(بوستان ).
سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد
بدست مرحمت یارم در امّیدواران زد.
حافظ.
چراغ دیده ٔ شب زنده دارمن گردی
انیس خاطر امّیدوار من باشی .
حافظ.
شده ام خراب و بدنام و هنوز امیدوارم
که بهمت عزیزان برسم به نیک نامی .
حافظ.
|| نگران و متوقع. (ناظم الاطباء). متوقع. (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ). منتظر. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). مقابل ناامید، نومید. (فرهنگ فارسی معین ). چشم دارنده بر خیر و نیکی :
چو در خیر کسان امّیدواری
ز نومیدی برو آیدْت خاری .
(ویس و رامین ).
عجب داری از لطف پروردگار
که باشد گهنکارش امّیدوار.
(بوستان ).
خدایا مقصر بکار آمدیم
تهیدست و امّیدوار آمدیم .
(بوستان ).
در آنجای پاکان امّیدوار
گل آلوده ٔ معصیت راچکار؟
(بوستان ).
امیدوار چنانم که کاربسته برآید
وصال چون بسر آمد فراق هم بسر آید.
حافظ.
دلا زطعن حسودان مرنج و واثق باش
که بد بخاطر امّیدوار ما نرسد.
حافظ.
زاهد اگر به حور و قصور است امیدوار
ما را شرابخانه قصور است و یار حور.
حافظ.
- امثال :
امیدوار بود آدمی بخیر کسان .
مرا بخیر تو امّید نیست شر مرسان .
سعدی (از امثال و حکم دهخدا).
|| مطمئن و دارای امید. (ناظم الاطباء).واثق : آنچه کودکان را افتد از این علت [ سل ] امیدوارتر باشد و علاج بهتر پذیرد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). امیدوار است کی بفر دولت قاهره ثبتهااﷲ تمام گردد. (فارسنامه ٔ ابن بلخی ص 147). || طامع. (منتهی الارب ) :
دست مایه ٔ بندگانت گنج خانه ٔ فضل تست
کیسه ٔ امّید از آن دوزد همی امّیدوار.
سنایی .
|| جای امید. محل امید. (یادداشت مؤلف ):
باغی چو نعمت ملکان پایدار و خوش
کاخی چو روزگار جوانان امیدوار.
فرخی .
فرهنگ عمید
۱. کسی که نسبت به برآورده شدن آرزویش خوشبین باشد، آرزومند، متوقع.
۲. [قدیمی] مایۀ امید.
۲. [قدیمی] مایۀ امید.
جدول کلمات
مرجو
پیشنهاد کاربران
راجی
دلگرم
گاک
امیدوار : نام پسر خواستان دیلمی از سرداران مازیار بود.
( مازیار : آخرین فرمانروای کارنوندیان، از حکام طبرستان، رهبر خیزش علیه چیرگی اعراب و از جمله سلطه خلافت بنی عباس بر ایران و همچنین یک ملی گرا بود. )
( مازیار : آخرین فرمانروای کارنوندیان، از حکام طبرستان، رهبر خیزش علیه چیرگی اعراب و از جمله سلطه خلافت بنی عباس بر ایران و همچنین یک ملی گرا بود. )
مرتجی
مایل
کلمات دیگر: