ده کوچکی است از دهستان سارال بخش دیواندره شهرستان سنندج .
دره ویان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دره ویان. [ دَ رِ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان سارال بخش دیواندره شهرستان سنندج. واقع در 20هزارگزی جنوب باختری دیواندره. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
دره ویان. [ دَ رِ] ( اِخ ) دهی است از دهستان بیلوار بخش کامیاران شهرستان سنندج. واقع در 16هزارگزی باختر کامیاران و 4هزارگزی جنوب خاور پشته ، با 315 تن سکنه. آب آن از چشمه و راه آن مالرو است. این ده دردو محل بفاصله یک هزارگز واقع است و به بالا و پائین معروف است و سکنه پائین 150 تن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
دره ویان. [ دَ رِ] ( اِخ ) دهی است از دهستان بیلوار بخش کامیاران شهرستان سنندج. واقع در 16هزارگزی باختر کامیاران و 4هزارگزی جنوب خاور پشته ، با 315 تن سکنه. آب آن از چشمه و راه آن مالرو است. این ده دردو محل بفاصله یک هزارگز واقع است و به بالا و پائین معروف است و سکنه پائین 150 تن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
دره ویان . [ دَ رِ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان سارال بخش دیواندره شهرستان سنندج . واقع در 20هزارگزی جنوب باختری دیواندره . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
دره ویان . [ دَ رِ] (اِخ ) دهی است از دهستان بیلوار بخش کامیاران شهرستان سنندج . واقع در 16هزارگزی باختر کامیاران و 4هزارگزی جنوب خاور پشته ، با 315 تن سکنه . آب آن از چشمه و راه آن مالرو است . این ده دردو محل بفاصله ٔ یک هزارگز واقع است و به بالا و پائین معروف است و سکنه ٔ پائین 150 تن است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
کلمات دیگر: