نیک فطرت که دارای کردار های نیکو باشد
زیبا سرشت
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زیباسرشت. [س ِ رِ ] ( ص مرکب ) نیک فطرت که دارای کردارهای نیکو باشد. ( ناظم الاطباء ). نیکونهاد. نیک طینت :
بجای چنین دلبر مهربان
که زیباسرشت است و شیرین زبان.
بجای چنین دلبر مهربان
که زیباسرشت است و شیرین زبان.
نظامی.
کلمات دیگر: