نائوم گابو

نائوم گابو (به انگلیسی: Naum Gabo؛ به عبری: נחום נחמיה פבזנר؛ ۵ اوت ۱۸۹۰ – ۲۳ اوت ۱۹۷۷(1977-08-23)) با نام اصلی نائوم نیمیا پوزنر (انگلیسی: Naum Neemia Pevsner) یک نقاش، مجسمه ساز و نظریه پرداز برجسته روسی در جنبش هنری ساخت گرایی بود که یکی از پیشگامان هنر جنبشی به شمار می رود. او اولین مجسمه متحرک را ابداع کرد.
ساخت گرایی
مجسمه متحرک
هنر سینتیک
گابو در یک خانواده یهودی با شش کودک در شهر بریانسک روسیه بزرگ شد. پدر او صاحب یک کارخانه بود. برادر بزرگتر او آنتوان پوزنر نیز مجسمه ساز و از هنرمندان شیوه ساخت گرایی بود؛ نائوم در سال ۱۹۱۷ نام خانوادگی اش را به گابو تغییر داد تا هویتی مستقل داشته باشد و با او اشتباه نشود. گابو علاوه بر زبان مادری خود به آلمانی و فرانسوی و انگلیسی نیز مسلط بود.
گابو بعد از مدرسه در کورسک، در سال ۱۹۱۰ وارد دانشگاه مونیخ شد نخست به تحصیل در رشته پزشکی و سپس علوم طبیعی و پس از آن به تاریخ هنر پرداخت و پای درس هاینریش ولفلین نشست. در سال ۱۹۱۲ گابو به یک مدرسه مهندسی در مونیخ رفت که در آنجا او هنر انتزاعی را کشف کرد و با واسیلی کاندینسکی ملاقات و در ۱۹۱۳–۱۴ با برادرش آنتوان (که نقاشی با جایگاه ثابت بود) در پاریس همراه شد. آموزش های مهندسی گابو کلید توسعه کار مجسمه سازی اوست که اغلب از عناصر ماشینی استفاده می کرد. در این زمان او برنده جوایزی از منتقدان هنری شد.
پس از وقوع جنگ گابو به کپنهاگ نقل مکان کرد و سپس در سال های ۱۷–۱۹۱۴ در اسلو نروژ زندگی می کرد و عقاید خود در ساخت گرایی را گسترش داد. او در آنجا با برادر بزرگتر خود الکسی اولین سازه را تحت نام نائوم گابو در سال ۱۹۱۵ ساخت. در سال های ۲۲–۱۹۱۷ به روسیه برگشت و درگیر در سیاست و هنر شد. او پنج سال را در مسکو با برادرش آنتوان گذراند.