نابجایی

نابـِجایی یکی از مفاهیم فیزیک در زمینه بلورشناسی است.
از نظر بردار برگرز
نابجایی لبه ای
نابجایی ها، نقصهایی هستند که حرکت آنها، در تنش هایی کمتر از مقاومت تئوری کریستال کامل در برابر تنش برشی باعث تغییر شکل مومسان بلور می شود.
گرچه نابجایی ها باعث نرم تر شدن ماده و بیشتر شدن تغییر شکل پلاستیک آن می شوند، ولی اگر چگالی نابجایی ها در ماده از حد معینی بیشتر شود، این امر منجر به برهمکنش نابجایی ها و قفل شدن آن ها می شود و ماده سخت تر می شود.
مفهوم نابجایی بلوری توسط تیلور، ارووان و پولانی (۱۹۴۳) معرفی شد اما خواص مومسان(پلاستیک) نابجایی ها در محیط های پیوستهٔ همسانگرد از سال ۱۹۰۵ شناخته شده بود (۱۹۰۷ - وولترا)