وایلد

نویسنده نمایشنامه نویس شاعر و منقد ایرلندی ( ۱۹٠٠ - ۱۸۵۴ م . ) در مدرسه پورتورا و کالج ترینی تی واکسفرد تحصیل کرد . در ۱۸۷۹ در لندن اقامت گزید و با انتشار نخستین اشعار خود و مسافرت هایی که به انگلستان و امریکا کرد شهرت یافت . از ۱۸۹۲ تا ۱۸۹۵ با نمایشنامه هایی که نوشت درخششی بی نظیر پیدا کرد . به زندان افتادن وی به اتهام انحراف جنسی او را به زوال کشانید . هنگامی که در سال ۱۸۹۷ از زندان ریدینگ آزاد شد به فرانسه پناهنده شد و در آنجا در پاریس اسم و شهرت سباستیان ملماث داشت . وی مبشر نظریه [ هنر برای هنر ] بود و میگفت که نبوغش را در زندگیش و قریحه اش را در آثارش نهاده است . نمایشنامه های کمدی او ارمغان گرانبهاییی به تاتر انگلستان بود . از آثار مهم اوست : ورا ( ۱۸۸٠ ) دوشس پادو ( ۱۸۸۳ ) سالومه ( ۱۸۹۳ ) بادبزن خانم ویندرمیر ( ۱۸۹۳ ) زن بی اهمیت ( ۱۸۹۴ ) اهمیت ارنست بودن ( ۱۸۹۹ ) شوهر دلخواه ( ۱۸۹۹ ) که همه نمایشنامه هستند . از اشعار اوست : راونا ( ۱۸۷۸ ) مجموعه اشعار ( ۱۸۸۱ ) ابوالهول ( ۱۸۹۴ ) چکامه زندان ریدینگ ( ۱۸۹۸ ) از داستانهای معروف او تصویر دوریان گری ( ۱۸۹۱ ) و جنایت لرد آرتور ساویل است .