مکره بودن . حالت و چگونگی مکره
مکرهی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مکرهی. [ م ُ رَ ] ( حامص ) مُکْرَه بودن. حالت و چگونگی مُکْرَه :
آنچنان خوش کس رود در مکرهی
کس چنان رقصان رود در گمرهی.
آنچنان خوش کس رود در مکرهی
کس چنان رقصان رود در گمرهی.
مولوی ( مثنوی چ رمضانی ص 238 ).
و رجوع به مُکْرَه و مکرهاً شود.کلمات دیگر: