انباز کردن

( مصدر ) شریک کردن اشتراک .

انباز کردن. [ اَم ْ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) شریک کردن. اشتراک. ( فرهنگ فارسی معین ). || قرین کردن. همراه کردن :
خرد را چو با دانش انباز کرد
بدل پاسخ نامه را ساز کرد.خرد با دل روشن انباز کرد
باندیشه مر نرد را ساز کرد.گر بسی مایه داری آخر کار
حسرت و عجز را کنی انباز.طفل جان از شیر شیطان بازکن
بعداز آنش با ملک انباز کن. || مانند کردن. چیزی را نظیر و مانند چیز دیگر ساختن :
نان اگر مر تَنْت را با سروبن انباز کرد
علم جانت را همی سر برتر از جوزا کند.