ستاینده مکرمت . ستایش کننده جوانمردی و بزدگواری .
مکرمت ستای
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مکرمت ستای. [ م َ رُ م َ س ِ ] ( نف مرکب ) ستاینده مکرمت. ستایش کننده جوانمردی و بزرگواری :
کعبه عبادت ستای من شد از ایرا
دید مرا مکرمت ستای صفاهان.
کعبه عبادت ستای من شد از ایرا
دید مرا مکرمت ستای صفاهان.
خاقانی.
کلمات دیگر: