مثاقیب. [ م َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ مثقوب. مرواریدهای سوراخ شده. لآلی سفته : و اذا ثقبت اللآلی قیل لهامثاقیب علی وزن مملوک و ممالیک. ( الجماهر ص 132 ).
