ابوعلی حسن بن محمد دقاق نیشابوری (اختصاراٌ دَقّاق یا دَقّاق نیشابوری)(به عربی: أبو علی الحسن بن علی الدقاق النیسابوری) از صوفیان و عارفان ایرانی در سده چهارم و اوائل سده پنجم هجری بود.
متن هایی دربارهٔ دقاق در ویکینبشته
البدایة والنهایة - الجزء الثانی عشر- ۴۱۲
دکتر مهدی دهباشی و دکتر سید علی اصغر میرباقری فرد. تاریخ تصوف (جلد ول) سیر تطور عرفان اسلامی از آغاز تا قرن ششم هجری. سمت، ۱۳۹۴. ۱۲۷. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۰۲-۰۲۴۹-۱.
پدرش آردفروشی از اهل نیشابور بود؛ به همین سبب او را دقاق می گفتند. مولد و موطن ابوعلی را نیشابور نوشته اند.
وی در تصوف شاگرد و مرید ابوالقاسم ابراهیم نصرآبادی بود، از این رو نسب عرفانی اش به جنید و از طریق او به تابعین می رسد. خود در این باره می گوید: «این طریق را از نصرآبادی گرفتم و او از شبلی و او از جنید و او از سری سقطی و او از داود طایی و او از معروف کرخی و او از تابعین». ابوعلی شاگردان مشهوری مانند ابوالقاسم قشیری، ابوالمظفر محمدبن اسماعیل شجاعی و ابوبکر صیرفی داشت.
دقاق را از صاحبان تألیف در این دوره دانسته و این آثار را به وی نسبت داده اند: تاویل بعضی آیات قرآن، زهد، خلافت و مواعظ که بر سیصد و شصت مجلس مشتمل بود.
متن هایی دربارهٔ دقاق در ویکینبشته
البدایة والنهایة - الجزء الثانی عشر- ۴۱۲
دکتر مهدی دهباشی و دکتر سید علی اصغر میرباقری فرد. تاریخ تصوف (جلد ول) سیر تطور عرفان اسلامی از آغاز تا قرن ششم هجری. سمت، ۱۳۹۴. ۱۲۷. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۰۲-۰۲۴۹-۱.
پدرش آردفروشی از اهل نیشابور بود؛ به همین سبب او را دقاق می گفتند. مولد و موطن ابوعلی را نیشابور نوشته اند.
وی در تصوف شاگرد و مرید ابوالقاسم ابراهیم نصرآبادی بود، از این رو نسب عرفانی اش به جنید و از طریق او به تابعین می رسد. خود در این باره می گوید: «این طریق را از نصرآبادی گرفتم و او از شبلی و او از جنید و او از سری سقطی و او از داود طایی و او از معروف کرخی و او از تابعین». ابوعلی شاگردان مشهوری مانند ابوالقاسم قشیری، ابوالمظفر محمدبن اسماعیل شجاعی و ابوبکر صیرفی داشت.
دقاق را از صاحبان تألیف در این دوره دانسته و این آثار را به وی نسبت داده اند: تاویل بعضی آیات قرآن، زهد، خلافت و مواعظ که بر سیصد و شصت مجلس مشتمل بود.
wiki: ابوعلی دقاق