ابوعمرو اسحاق بن مِرار شیبانی (۷۱۸–۸۲۱م) زبان شناس، شاعر و نویسندهٔ عراقی در سدهٔ دوم هجری بود. او در ابتدار آموزگار کودکان بنی شیبان در رمادهٔ کوفه بود. مدتی ساکن بغدادش شد و در زبان شناسی از مذهب کوفی پیروی می کرد. «کتاب الخیل»، «کتاب اللغات»، «کتاب النوادر الکبیر»، «کتاب غریب الحدیث»، «کتاب خلق الانسان»، «کتاب الإبِل»، «کتاب النحلة» از آثار اوست. حدود هشتاد مجموعه از اشعار قبایل را گردآورد و در مسجد کوفه نهاد.
wiki: ابوعمرو شیبانی