درجه سختی

درجه سختی (صعودهای ورزشی). درجه سختی تعریفی است که ورزشکاران صعودهای ورزشی به مسیرهای صعود رشته های کوهنوردی، سنگ نوردی و یخ نوردی اطلاق می کنند که به طور اجمالی نمایانگر میزان دشواری مسیر و زمان مورد نیاز برای عبور از آن مسیر بخصوص است. هر کدام از شاخه های صعودهای ورزشی سیستم درجه بندی بخصوص خود را دارند که در آن رشته خاص قابل ارائه است. در این میان برخی کشورها سیستم های درجه بندی بخصوص خود را تعریف و معرفی کرده اند که اغلب آن ها در همان کشور کاربرد دارد. سیستم درجه بندی یوسیمیتی پر کاربردترین سیستم درجه بندی در سرتاسر دنیاست که در ایران نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
Grade Comparison Chart
برای درجه بندی صعودهایی که از ابزارهای کوبشی و تخریب کننده سنگ مانند میخ ,رول , کوپر هد و امثالهم استفاده می شود حرفA بکار برده می شود(A0-A6) و برای صعودهای پاکیزه که از ابزارهای غیر کوبشی همچون فرند, ترایکم,کیل و مانند آن استفاده می شود حرفC بکار برده می شود(C0-C6).
توجه به این نکته ضروری است که درجه ارائه شده برای یک مسیر امری مطلق نیست .A0/C0
این درجه به مسیرهائی تعلق می گیرد که عمدتا" به صورت طبیعی صعود می شوند اما در بخش هائی از آن سنگنورد به جای استفاده از عوارض طبیعی سنگ از ابزار مصنوعی کمک می گیرد. در این صعود از رکاب استفاده نمی شود اما در عوض سنگنورد در بخش هائی از مسیر با کمک گرفتن از تسمه ها و یا کوئیک دراهای متصل به ابزارهای میانی(میخ-رول-فرند-...) خود را بالا می کشد. انواع پاندوله ها و یا تراورس کششی(TENSION TRAVERS) و یا وزن آوردن بر روی ابزاز(مثلا" نشستن بر روی طناب) از انواع دیگری از صعودهای با درجه A0/C0 هستند.