اوتار

اَوَتار (به خط دوناگری:अवतार) به معنی «حلول » در آیین هندو عبارت است از تجسد مادی ناشی از هبوط از آسمان به زمین ایزدان هندو است.
در تعریف عمومی نیز کلمه آواتار به معنای حلول خداوند در قالب انسانی و تجسم عامل الهی می باشد. در بسیاری فرهنگهای دینی و معنوی دیگر هم معادل همین مفهوم وجود دارد. آواتار، قطب الهی و استاد اعظم مفاهیمی مشابه همدیگر هستند و به فردی اطلاق می شود که در رأس نظام استادان حق قرار دارد. از دیدگاه استادان حق، آواتار (قطب الهی) در عصر کنونی در دسترس مردم قرار ندارد و این احتمال وجود دارد که هیچ یک از افرادی که با عنوان آواتار در ملاء عام ظاهر شده اند و با این عنوان فعالیت می کنند، آواتار نباشند و تنها انعکاسی برای تداوم فعالیت های آواتار اصلی باشند. شاید به دلیل وجود همین شایعات دربارهٔ افراد احتمالی، این عنوان مطرح شده است که به قطب الهی در سطح جهان، ماهاآواتار (برترین و بزرگترین آواتار) گفته می شود.