صاحب ریش. قوی ٠ بیخ آور ٠ ریشه دار ٠ که بیخ محکم و فراوان دارد ٠
بیخ ور
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بیخ ور. [ وَ ] ( ص مرکب ) صاحب ریشه قوی. بیخ آور. ( یادداشت بخط مؤلف ). ریشه دار. که بیخ محکم و فراوان دارد. رجوع به بیخ آور شود.
گویش مازنی
/biKhaver/ بی خبر – ناآگاه – ناگهانی
کلمات دیگر: