موتور چهارزمانه

موتور چهارزمانه یا موتور چهارهنگامه یکی از انواع موتورهای درون سوز است. «موتور چهارزمانهٔ اتو» اولین موتور چهارزمانه بود که در سال ۱۸۷۶ توسط نیکلاس اتو اختراع شد. موتورهای چهارزمانه متداول ترین موتورها در وسایل نقلیه امروزی هستند و اغلب با سوخت بنزین و گازوئیل کار می کنند. ساختمان و کارکرد همهٔ موتورهای چهارزمانه امروزی تقریباً مشابه موتور چهارزمانهٔ اتو است. دلیل نامگذاری موتورچهارزمانه، چرخهٔ چهارمرحله ای آن است.
چرخه اتکینسون
سوپاپ
موتور استرلینگ
موتور دوزمانه
هر چرخهٔ موتور چهارزمانه به چهار مرحله تقسیم می شود و در هر مرحله، هر پیستون یک بار طول سیلندر را می پیماید. از آن جایی که تنها در یک مرحله از هر چرخهٔ موتور، به میل لنگ شتاب داده می شود؛ هر چرخهٔ کامل موتور چهارزمانه به دو بار چرخش میل لنگ منجر می شود.
در این مرحله پیستون در بالاترین مکان ممکن در سیلندر قرار دارد. پیستون از بالای سیلندر به پایین می آید و باعث بالا رفتن حجم سیلندر می شود و مخلوطی از هوا و سوخت وارد سیلندر می شود.
در این مرحله هر دو سوپاپ ورودی و خروجی بسته می شود و پیستون به بالای سیلندر بر می گردد که باعث تراکم سوخت یا مخلوط هوا و سوخت می شود.