کلمه جو
صفحه اصلی

شکر پاش

فرهنگ فارسی

( صفت ) آن که شکر افشاند شکرافشان . ۲ - شیرین سخن خوشگوی .

لغت نامه دهخدا

شکرپاش. [ش َ ک َ ] ( نف مرکب ) آنکه شکر افشاند. شکرافشان. ( فرهنگ فارسی معین ). سخت شیرین. شیرین حرکات :
در مجلس عشرت ز ظریفی و لطیفی
خورشید شکرپاش و مه مشک فشان اوست.
سنایی.
|| شیرین سخن. خوشگوی. ( فرهنگ فارسی معین ).


کلمات دیگر: