کلمه جو
صفحه اصلی

کله گوش

فرهنگ فارسی

خشت یا آجری که گوشه آن شکسته است .

لغت نامه دهخدا

کله گوش. [ ک َل ْ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) خشت یا آجری که گوشه آن شکسته است. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

دانشنامه عمومی

(پشه ای؛ افغانستان) گله گوش؛ مرکب از دو کلمۀ کله و گوش، به معنی صوف در دره یا دره صوف. کله اصلا گله است و «گل» دره را گویند، و «گوش» صوف را گویند.



کلمات دیگر: