فرهنگ فارسی

<p><span class=""hl"">کله کسو.</span> [ ک َ ل َ ک ِ س َ ] (اِ مرکب ) چوب آتش کاو. مِخصَب . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).<br></p>

کله کسو. [ ک َ ل َ ک ِ س َ ] (اِ مرکب ) چوب آتش کاو. مِخصَب . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">کله کسو.</span> [ ک ُ ل َ ک َ س َ ] (اِ مرکب ) جارو که نیم آن سوده و بشده یا سوخته باشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).<br></p>

کله کسو. [ ک ُ ل َ ک َ س َ ] (اِ مرکب ) جارو که نیم آن سوده و بشده یا سوخته باشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

<div class="boxBd">کله کسو. [ ک َ ل َ ک ِ س َ ] ( اِ مرکب ) چوب آتش کاو. مِخصَب. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).<br><hr>کله کسو. [ ک ُ ل َ ک َ س َ ] ( اِ مرکب ) جارو که نیم آن سوده و بشده یا سوخته باشد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).</div>

کله کسو. [ ک َ ل َ ک ِ س َ ] ( اِ مرکب ) چوب آتش کاو. مِخصَب. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). کله کسو. [ ک ُ ل َ ک َ س َ ] ( اِ مرکب ) جارو که نیم آن سوده و بشده یا سوخته باشد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).