مرکز هراتی ها که بزمان اسکندر شوریده و در آن موضع مجتمع شدند
ارتاکوان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ارتاکوان. [ اَ ک ُ اَ ] ( اِخ ) ( ظاهراً مصحف اردکان ) مرکز هراتی ها که بزمان اسکندر شوریده و در آن موضع مجتمع شدند. ( ایران باستان ص 1654 ).
کلمات دیگر: