لایه حمل

در شبکه های رایانه ای، لایه انتقال سرویس های ارتباطی مبدأ به مقصد یا end-to-end را برای برنامه های کاربردی موجود در معماری لایه بندی شده پروتکل ها و اجزاء شبکه فراهم می آورد. لایه انتقال سرویس های مطمئنی از قبیل پشتیبانی از جریان داده اتصال گرا، قابلیت اطمینان، کنترل جریان و تسهیم یا مالتی پلکسینگ را ارائه می نماید.
لایه های انتقال هم در (RFC 1122) مدل TCP/IP، که مبنا و بنیان اینترنت می باشد، و هم مدل OSI موجود می باشند. تعریف لایه انتقال در این دو مدل کمی با یکدیگر تفاوت دارد. این مقاله در اصل به تعریف لایه انتقال در مدل TCP/IP اشاره دارد.
معروف ترین پروتکل لایه انتقال پروتکل کنترل انتقال یا TCP) Transmission Control Protocol) می باشد. این پروتکل نام خود را از مجموعه پروتکل اینترنت یا همان TCP/IP وام گرفته است. از این پروتکل در انتقالات اتصال گرا استفاده می شود در حالیکه پروتکل بدون اتصال UDP برای انتقالات پیام ساده مورد استفاده قرار می گیرد. TCP پروتکل پیچیده تری است و این پیچیدگی به واسطه طراحی وضعیت محوری است که در سرویس های انتقالات قابل اطمینان و جریان داده تعبیه شده است. از دیگر پروتکل های عمده در این گروه می توان به ] DCCP) Datagram Congestion Control Protocol) و ] SCTP) Stream Control Transmission Protocol) اشاره نمود.