طاعون خیارکی

طاعون خیارکی متداول ترین حالت طاعون است که طی نیش کک یا گازگرفتگی توسط موش آلوده به باسیل به وجود می آید.
طاعون ابتدا باعث مرگ تعداد بسیار زیادی از موش ها می شود؛ بنابراین، کک ها به دنبال میزبان دیگر، به انسان ها یا حیوانات خانگی حمله کرده و باعث آلودگی آن ها می شوند. دورهٔ نهفتگی بیماری بین دو تا شش روز طول می کشد. سپس علایم اولیه، یعنی لرز و تب بالا، سرگیجه، درد شدید عضلات و مفاصل، کوفتگی و سر درد ظاهر می شوند. پس از ۲۴ ساعت، خیارکهایی بر روی بدن بیمار به وجود می آیند.
خیارک ها غدد لنفاوی هستند که متورم شده اند. این خیارک ها معمولاً در اطراف ناحیهٔ نیش کک ظاهر می شوند و به تدریج بزرگ می شوند و بسیار دردناک و حساس هستند. از علایم دیگر کم شدن آب بدن و عطش دایمی بیمار است. درصورتی که بیمار به موقع تحت علاج قرار نگیرد، علایم هشدار دهنده ای همچون افزایش تعداد ضربان های قلب، آشفتگی و هذیان ظاهر می شوند. در این صورت بیمار پس از ۳۶ ساعت می میرد. البته بین ۲۰ تا ۴۰٪ این بیماران ممکن است به طور ناگهانی، پس از یک دورهٔ نقاهت طولانی، از مرگ نجات یابند.