شاید یکی از اولین اقدامات بشر در عرصه معماری منظر باغ سازی بوده باشد، مرحله ای که انسان ها اقدام به ایجاد فضای سبز مصنوع می کنند و نهایتاً به باغ ها و پارک های امروزی می انجامد. باغ سازی در کشورهای مختلف سابقه دیرینه ای دارد.
هنر باغ سازی با تقدم و تأخر زمانی در کشورهایی نظیر ژاپن، ایران، انگلیس، فرانسه و ایتالیا وجود داشته است و در هر یک از این کشورها، این هنر به روش ها و شیوه های خاص خود انجام می گرفته است. به عنوان مثال در باغ های ژاپنی دخل و تصرف زیادی در طبیعت نمی شود و همه چیز همان گونه که هست، نهایت کمال و زیبایی را القاء می کند. برای مثال هریک از اشکال و ابعاد سنگ، در باغ ژاپنی معنای نمادین مشخصی دارد. سنگ بزرگ نشان کوه است، سنگ های تیز و سرکش نشان آتش و سنگ های صیقلی نمادی از آب. دربارهٔ باغ های معلق بابل هم بسیار شنیده ایم. باغ هایی که حاکم بابل، بخت النصر، برای ملکه خود ساخته بود. باغ هایی در چندین طبقه با تراس های وسیع درختکاری شده که بسیار شگفت انگیزتر نحوه آبیاری این تراس ها در سال ۶۰۰ ق. م. است.در اصول باغ سازی اروپا اما، نسبت به باغ های شرقی دخل و تصرف بیشتری انجام می شود. باغ های تراس بندی شده ایتالیایی نمونه بارزی از این تصرفند، به این معنی که باغ در سطوح مختلف ساخته می شود. باغ های هندسی و غیرهندسی انگلیسی که از خطوط منظم یا منحنی وار و درهم پلان آن ها پیداست که طراح سعی در اعلام حضور خود داشته است. این ها عمدتاً باغ هایی هستند با درختان هرس شده به اشکال مختلف و مجسمه های سنگی که هر از گاهی سر برمی آورند.
"باغسازی هنر ترکیب عناصر معماری، عناصر گیاهی و نمایش آب است. با یکدیگر، به گونه ای که نتیجه کار با توجه به شرایط اقلیمی، پاسخگوی انتظارها و آرزوهای مردم فرهنگی خاص باشد در مورد باغ".هدف باغ سازی: ممکن است اهداف متفاوتی برای ایجاد باغ وجود داشته باشد. مانند باغی که پیرامون قصری را شکل داده است یا باغی که برگرد آرامگاهی ایجاد شده باشد یا باغی که برای استفاده همگانی طراحی و ساخته شده باشد؛ ولی همواره یکی از اهداف کلی باغ وصول همنشینی با طبیعت است، که به صورت کشتی در نهاد انسان ها وجود دارد. زندگی شهرنشینی انسان را از طبیعت جدا می کند، باغ سازی دعوتی است از طبیعت به درون شهر و جامعه، منتها در این حرکت طبیعت در رابطه با خواسته انسان ها و فرهنگ آن ها به گونه های مختلف به نظم کشیده می شود و به صورتی در می آید که نه طبیعت کامل است و نه معماری تنها. بلکه حاصل کار کنار آمدن هر یک از عناصر تشکیل دهنده باغ است به عناصر دیگر.
ویژگی های این دوره :در این دوره مردم اهمیت بسیاری به طبیعت داده و به طور کلی می توان گفت که طبیعت را پرستیده و طبیعت برای آن ها مقدس بوده.به علت مقدس بودن طبیعت برای آنها، آن ها از طبیعت در زندگی خود الهام گرفته. در این دوره زمین را به عنوان منبع بقا و عنصر طبیعی برشمرده و به همین دلیل زمین نیز برای آن ها مقدس بوده. آب را عامل تولید، بقا، رویش گیاهان وخنک کردن هوا دانسته و به همین علت آب نیز یک ارزش معنوی برای آن ها داشته.
هنر باغ سازی با تقدم و تأخر زمانی در کشورهایی نظیر ژاپن، ایران، انگلیس، فرانسه و ایتالیا وجود داشته است و در هر یک از این کشورها، این هنر به روش ها و شیوه های خاص خود انجام می گرفته است. به عنوان مثال در باغ های ژاپنی دخل و تصرف زیادی در طبیعت نمی شود و همه چیز همان گونه که هست، نهایت کمال و زیبایی را القاء می کند. برای مثال هریک از اشکال و ابعاد سنگ، در باغ ژاپنی معنای نمادین مشخصی دارد. سنگ بزرگ نشان کوه است، سنگ های تیز و سرکش نشان آتش و سنگ های صیقلی نمادی از آب. دربارهٔ باغ های معلق بابل هم بسیار شنیده ایم. باغ هایی که حاکم بابل، بخت النصر، برای ملکه خود ساخته بود. باغ هایی در چندین طبقه با تراس های وسیع درختکاری شده که بسیار شگفت انگیزتر نحوه آبیاری این تراس ها در سال ۶۰۰ ق. م. است.در اصول باغ سازی اروپا اما، نسبت به باغ های شرقی دخل و تصرف بیشتری انجام می شود. باغ های تراس بندی شده ایتالیایی نمونه بارزی از این تصرفند، به این معنی که باغ در سطوح مختلف ساخته می شود. باغ های هندسی و غیرهندسی انگلیسی که از خطوط منظم یا منحنی وار و درهم پلان آن ها پیداست که طراح سعی در اعلام حضور خود داشته است. این ها عمدتاً باغ هایی هستند با درختان هرس شده به اشکال مختلف و مجسمه های سنگی که هر از گاهی سر برمی آورند.
"باغسازی هنر ترکیب عناصر معماری، عناصر گیاهی و نمایش آب است. با یکدیگر، به گونه ای که نتیجه کار با توجه به شرایط اقلیمی، پاسخگوی انتظارها و آرزوهای مردم فرهنگی خاص باشد در مورد باغ".هدف باغ سازی: ممکن است اهداف متفاوتی برای ایجاد باغ وجود داشته باشد. مانند باغی که پیرامون قصری را شکل داده است یا باغی که برگرد آرامگاهی ایجاد شده باشد یا باغی که برای استفاده همگانی طراحی و ساخته شده باشد؛ ولی همواره یکی از اهداف کلی باغ وصول همنشینی با طبیعت است، که به صورت کشتی در نهاد انسان ها وجود دارد. زندگی شهرنشینی انسان را از طبیعت جدا می کند، باغ سازی دعوتی است از طبیعت به درون شهر و جامعه، منتها در این حرکت طبیعت در رابطه با خواسته انسان ها و فرهنگ آن ها به گونه های مختلف به نظم کشیده می شود و به صورتی در می آید که نه طبیعت کامل است و نه معماری تنها. بلکه حاصل کار کنار آمدن هر یک از عناصر تشکیل دهنده باغ است به عناصر دیگر.
ویژگی های این دوره :در این دوره مردم اهمیت بسیاری به طبیعت داده و به طور کلی می توان گفت که طبیعت را پرستیده و طبیعت برای آن ها مقدس بوده.به علت مقدس بودن طبیعت برای آنها، آن ها از طبیعت در زندگی خود الهام گرفته. در این دوره زمین را به عنوان منبع بقا و عنصر طبیعی برشمرده و به همین دلیل زمین نیز برای آن ها مقدس بوده. آب را عامل تولید، بقا، رویش گیاهان وخنک کردن هوا دانسته و به همین علت آب نیز یک ارزش معنوی برای آن ها داشته.
wiki: باغ سازی