<div class="boxBd">نمازباره. [ ن َ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) نمازدوست. ( فرهنگ فارسی معین ). که بسیار نماز کند : حکایت امیر و غلامش که نمازباره بود. ( مثنوی چ نیکلسون دفتر 3 ص 174 ).</div>

نمازباره. [ ن َ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) نمازدوست. ( فرهنگ فارسی معین ). که بسیار نماز کند : حکایت امیر و غلامش که نمازباره بود. ( مثنوی چ نیکلسون دفتر 3 ص 174 ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">نماز دوست : حکایت امیر و غلامش که نماز باره بود .</div>

نماز دوست : حکایت امیر و غلامش که نماز باره بود .