دعابه

لطيفه , بذله , شوخي , بذله گويي , خوش طبعي , طعنه , گوشه , کنايه , عمل , کردار , طعنه زدن , تمسخر کردن , استهزاء کردن , ببازي گرفتن , شوخي کردن , مزاح گفتن

دعابة. [ دَ ب َ ] (ع مص ) راندن و دفع. (از اقرب الموارد). دعب . و رجوع به دعب شود. || مزاح کردن . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). دعب . و رجوع به دعب شود.

دعابة. [ دَع ْ عا ب َ ] (ع ص ) مرد بامزاح . (منتهی الارب ). شخص بسیار لعب و مزاح ، تاء آن مبالغه راست . (از اقرب الموارد). مَزّاح . لوده . دعّاب . و رجوع به دعاب شود.

دعابة. [ دُ ب َ ] (ع اِمص ، اِ) بازی و مزاح . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). طیبت . مزاح . لاغ . خوش طبعی . (یادداشت مرحوم دهخدا). || گفتار مضحک و خنده آور. || حمق وحماقت و نادانی . (از اقرب الموارد). || مورچه ای است سیاه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).