بسیار جولان کننده بسیار گردنده
جمع جول
جمع جول
جواله
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(جَ لِ یا لَ ) [ ع . جوالة ] (اِ. ) بسیار جولان کننده ، بسیار گردنده .
لغت نامه دهخدا
( جوالة ) جوالة. [ ج َ ل َ ] ( ع اِ ) نفیس چیزی و بهتر آن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). برگزیده مال. ( اقرب الموارد ).
جوالة. [ ج ِ / ج ُ ل َ ] ( ع اِ ) ج ِ جول. ( منتهی الارب ) ( ذیل اقرب الموارد ). رجوع به جول شود.
جوالة. [ ج َوْ وا ل َ ] ( ع ص ) بسیار جولان کننده. ( اقرب الموارد ). بسیار گردنده. || گِردگَرد. || آتش گردان. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || شعله جواله ؛ آنرا گویند که چوبی دراز گرفته بهر دو سر آن مشعل افروخته بسرعت تمام آنرا گرداگرد سر و پهلوی خود بگردانند. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) :
نصیب شعله جواله باد خرمن من
اگر بمحض رسیدن عنان نگردانم.
جوالة. [ ج ِ / ج ُ ل َ ] ( ع اِ ) ج ِ جول. ( منتهی الارب ) ( ذیل اقرب الموارد ). رجوع به جول شود.
جوالة. [ ج َوْ وا ل َ ] ( ع ص ) بسیار جولان کننده. ( اقرب الموارد ). بسیار گردنده. || گِردگَرد. || آتش گردان. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || شعله جواله ؛ آنرا گویند که چوبی دراز گرفته بهر دو سر آن مشعل افروخته بسرعت تمام آنرا گرداگرد سر و پهلوی خود بگردانند. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) :
نصیب شعله جواله باد خرمن من
اگر بمحض رسیدن عنان نگردانم.
صائب.
جوالة. [ ج َ ل َ ] (ع اِ) نفیس چیزی و بهتر آن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). برگزیده ٔ مال . (اقرب الموارد).
جوالة. [ ج َوْ وا ل َ ] (ع ص ) بسیار جولان کننده . (اقرب الموارد). بسیار گردنده . || گِردگَرد. || آتش گردان . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || شعله ٔ جواله ؛ آنرا گویند که چوبی دراز گرفته بهر دو سر آن مشعل افروخته بسرعت تمام آنرا گرداگرد سر و پهلوی خود بگردانند. (آنندراج ) (غیاث اللغات ) :
نصیب شعله ٔ جواله باد خرمن من
اگر بمحض رسیدن عنان نگردانم .
نصیب شعله ٔ جواله باد خرمن من
اگر بمحض رسیدن عنان نگردانم .
صائب .
جوالة. [ ج ِ / ج ُ ل َ ] (ع اِ) ج ِ جول . (منتهی الارب ) (ذیل اقرب الموارد). رجوع به جول شود.
کلمات دیگر: