رهروی

۱ - عمل راه رفتن . ۲ - ( تصوف ) سلوک .
سیر و حرکت و راه رفتن

(رَ هْ رَ ) (حامص . ) راهروی .

رهروی. [ رَ رَ / رُ ] ( حامص مرکب ) سیر و حرکت و راه رفتن :
بازماندن ز راه روی نداشت
ره نه و رهروی فرونگذاشت.رهروی در گرفت و راه نوشت
سوی شهر آمد از کرانه دشت.سحرگه رهروی در سرزمینی
همی گفت این معما با قرینی.کعبه کجا و رهروی نی سوارها
با خامه کی توان ره وصف تو قطع کرد.|| هدایت و ارشاد. || سلوک و سیر و رفتار. || روش. || گام و خطوه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به راهروی در همه معانی شود.