بر زدن

مراوغة

پهلوزدن، پهلو به پهلو، همسری و برابری ، قماربازان، برهم زدن و درهم کردن ورق ها
( مصدر ) برهم زدن و زیر و رو کردن ورقها پیش از بازی .

(بُ. زَ دَ ) (مص م . ) برهم زدن و زیر و رو کردن ورق ها پیش از بازی .، (بَ. زَ دَ ) (مص ل . ) ۱ - پهلو به پهلو زدن . ۲ - برابری و همسری کردن .

بر زدن. [ ب ُ زَ دَ ] ( مص مرکب ) در اوراق قمار، پس و پیش کردن ورق ها تا دغلی و تقلب در آن نباشد. زیرو روی کردن اوراق قمار تا نباید حریف دغلبازی آنرا بسود خود مرتب کرده باشد. زیرو زبر کردن اوراق بازی تا اگر حریفان دغل پشت هم اندازی کرده باشند باطل گردد. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به بُر شود.، برزدن. [ ب َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) زدن :
آن ساعدی که خون بچکد زو ز نازکی
گر برزنی بر او بر یک تار ریسمان.اگر آسمان برزمین برزنی
و گر آتش اندر جهان درزنی.ای به شب تار تازیان بچپ و راست
برزنی آخر سر عزیز بدیوار.تیغ اگر برزدی به تارک سنگ
آب گشتی ولیک آتش رنگ.پس از هوشمندی و فرزانگی
چو دف برزدندش به دیوانگی.- آتش برزدن به جایی یا چیزی ؛ سوختن آن. شعله ورساختن آتش در آن :
شتر بار کن ز آنچه باشد گزین
پس آنگه بدژ برزن آتش بکین.- چنگ برزدن ؛ دست بردن :
بقندیل قدیمان درزدن سنگ
بکالای یتیمان برزدن چنگ.- رقم برزدن ؛ نوشتن بر بالا یا روی چیزی : بیاعان معتمد باشند کی قیمت عدل بر آن نهند و رقم برزنند و به غربا فروشند. ( فارسنامه ابن بلخی ).
- عنان برزدن ؛ جنبانیدن عنان. بحرکت سریع واداشتن مرکب :
چو جبریل از رکابش بازپس گشت
عنان برزد زمیکائیل بگذشت. || بالا زدن :
چو دریا برمزن موجی که داری
مپر بالاتر از اوجی که داری.- آستین برزدن ؛ بسوی بالا عطف دادن.( یادداشت مؤلف ). بالا زدن سرآستین. مالیدن آستین. ورمالیدن آن. دولا کردن آن. دوتا کردن آن :
آستین برزده ای دست به گل برزده ای
غنچه ای چند ازاو تازه و نوبر چده ای.چو سنبل تو سر ازطرف یاسمین برزد
غمت بریختن خونم آستین برزد.- علم برزدن ؛برافراشتن آن. بالا بردن آن :
چون صبح بفال نیک روزی
برزد علم جهان فروزی.چو عالم برزد آن زرین علم را
کزو تاراج باشد سیل غم را. || افشاندن. پاشیدن :
همه ره همی آب را برزدند
تو گفتی گلابی بعنبر زدند.