پرغونه

(پَ نِ ) (ص . )نازیبا.

پرغونه. [ پ َ ن َ / ن ِ ] ( ص ) زشت و نازیبا. ( جهانگیری ). هر چیز که زشت و نازیبا باشد. ( برهان ). فرخچ. ( رشیدی ). فرخج. ( لغت نامه اسدی ) ( جهانگیری ). || خشن. درشت و ناهموار :
ای پرغونه و باشگونه جهان
مانده من از تو بشگفت اندرا.

هرچیزی که زشت و نازیبا باشد، زشت، نازیبا، فرخچ: ای پرغونه و باژگونه جهان / مانده من از تو به شگفت اندرا (رودکی: ۴۹۱ ).