تراست

تراست (کسب وکار). تراست از اتحاد چند شرکت که کالایی مشابه به هم تولید می کنند و سهم عمده ای از بازار را در اختیار دارند به وجود می آید. تراست سهام شرکت هایی که در آن عضو هستند را به صورت امانت نگه می دارد، امّا مالکیت سهام برای خود شرکت ها باقی می ماند. امّا شرکت ها استقلال مالی، فنی و بازرگانی خود را از دست می دهند و تمام امکانات و قدرت عمل آن ها در تراست متمرکز می شود. وظیفه اصلی تراست کنترل امور شرکتهای عضو از طریق کنترل آرای سهامداران آن شرکت ها، انتصاب مدیران و اعمال نظارت مرکزی بر امور یکایک آن ها است، به نحوی که حداکثر سود تراست حاصل شود و در نهایت این سود میان اعضا تقسیم گردد.
کارتل
کنسرن
انحصارگرایی
انحصار
سرمایه داری انحصاری
سوسیالیسم
این تراست ها گاهی در قالب مفهوم حقوقی تراست ایجاد می شوند.
وقتی تراست ها اتحادیه تشکیل دهند به آن اتحادیه کنسرن گفته می شود. این واحدهای اقتصادی بزرگ در کشورهای سرمایه داری از قدرت زیادی برخوردار بوده اند و همیشه عامل تسلط صنعتی، بازرگانی و نظامی بر کشورهای دیگر می باشند. یکی از کنسرن های بزرگ در آمریکا شرکت جنرال موتورز است که از ادغام واحدهای خودروسازی و کارخانه های ذوب آهن و تهیه فولاد و مؤسسات لاستیک سازی بی.اف.گودریچ و جنرال تشکیل شده است و حتّی منابع مالی مورد نیاز خود را از طریق بانکهای وابسته به خود تأمین می کند. انگلیس نیز تا پیش از جنگ جهانی دوم با استفاده از دو تراست نفتی خود ٬ شرکت نفت ایران و انگلیس و شرکت رویال داچ شل با این که حتّی یک حلقه چاه نفت در خاک خود نداشت، دومین تولیدکنندهٔ نفت در سطح جهان به شمار می رفت.ژاپن نیز به تحریک سه تراست بزرگ خود یعنی میتسویی که کنترل کننده بیش از ٪۵۰ تجارت خارجی ژاپن بود و میتسوبیشی و مانیگو که در ارتش و دولت نفوذ زیادی داشتند، وارد جنگ جهانی دوم گردید. در آلمان نیز هیتلر با حمایت شش کنسرن بزرگ که کلاً ٪۹۸ تولید چدن و ٪۸۵ تولید فولاد آلمان را در اختیار داشتند، جنگ جهانی دوم را آغاز کرد.
با این رویه رقابت در کشورهای سرمایه داری تبدیل به انحصار گردید و برای مقابله با تراست باید قوانینی ضدّ انحصار به وجود می آمد، که یکی از معروف ترین این قوانین «قانون ضد تراست شرمن» می باشد که در سال ۱۸۹۰ در آمریکا به تصویب رسید.