مترادف برچسب : اتیکت، انگ، نسبت ناروا
برچسب
مترادف برچسب : اتیکت، انگ، نسبت ناروا
فارسی به انگلیسی
label, tag
label, Mark, sticker, tally, ticket
فارسی به عربی
بطاقة , علامة
مترادف و متضاد
اتیکت
انگ، نسبت ناروا
حساب، نشان، نظیر، برچسب، تطبیق کردن، قرین، شمارش، علامت، اتیکت، چوب خط، شمارشگر، جای چوب خط
لقب، برچسب، علامت، اتیکت، متمم سند یا نوشته، تکه باریک، اصطلاح خاص
اگهی، برچسب، بلیط، ورقه
باندرول، نوار چسب، برچسب
باندرول، نوار چسب، برچسب
برچسب، سوش، علامت، پلاک، تهلیل، منگوله یا نوار، بند گردان سرود، مثال یا گفته مبتذل
۱. اتیکت
۲. انگ، نسبت ناروا
فرهنگ فارسی
( اسم ) تک. کاغذ که بر آن نوع جنس و محل ساخت و دیگر مشخصات آنرا نوشته یا چاپ کنند . و آنرا روی شیشه ها و بطریها چسبانند قطعه کاغذی که روی اجناس چسبانند تا معرف جنس و قیمت آنها باشد اتیکت .
باریکه‌ای از کاغذ یا مقوا یا فلز که بر چیزی نصب می‌شود و بر روی آن اطلاعات یا دستورالعمل مرتبط با آن چیز نوشته می‌شود
فرهنگ معین
(بَ. چَ ) (اِمر. ) تکه ای کاغذ که بر آن نوع جنس ومحل ساخت و دیگر مشخصات را نوشته یا چاپ کنند و روی کالا چسبانند، اتیکت .
لغت نامه دهخدا
برچسب. [ ب َ چ َ ] ( اِ مرکب ) تکه کاغذ که بر آن نوع جنس و محل ساخت و دیگر مشخصات نویسند یا چاپ کنند و روی شیشه ها و بطریها چسبانند. قطعه کاغذی که روی اجناس چسبانند تا معرف جنس و قیمت آنها باشد. اتیکت . ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ عمید
۱. کاغذی که روی اجناس و کالاها می چسبانند و در آن نوع جنس و قیمت آن را تعیین می کنند، اتیکت.
۲. [مجاز] تهمت، نسبت ناروا.
۲. [مجاز] تهمت، نسبت ناروا.
دانشنامه عمومی
شناس برگ یا برچسب، که به آن لِیبل (به انگلیسی: label) و اِتیکِت (به فرانسوی: étiquette) نیز می گویند، تکه ای از کاغذ، پلیمر، پارچه، فلز یا دیگر مواد است که به یک بسته بندی یا شیء می چسبانند. بر روی آن ممکن است یک راهنما یا اطلاعاتی خاص دربارهٔ فراورده، نشانی ها و مانند آن ها به نمایش درآمده باشد. شناس برگ ها ممکن است مستقیماً روی بسته بندی یا شیء چاپ شده باشند.
شناس برگ ها کاربردهای بسیاری دارند: شناسایی محصول، برچسب های نام، تبلیغ، هشدار، و دیگر موارد.
شناس برگ ها کاربردهای بسیاری دارند: شناسایی محصول، برچسب های نام، تبلیغ، هشدار، و دیگر موارد.
wiki: نرم افزارهای رایانه ای نیز محسوب می شود.
لیبل گذاری و تگ کردن برای انجام فعالیت هایی مثل کمک در طبقه بندی، مارک گذاری مالکیت، یادداشت کردن مرزها، و نمایش هویت آنلاین به کار می رود. همچنین ممکن است به شکل کلمات، تصاویر یا دیگر علائم شناسایی باشد. نمونهٔ مشابه از تگ ها در دنیای فیزیکی، برچسب زدن به اشیای یک موزه است. در سازمان دهی اطلاعات و اشیا، استفاده از کلیدواژه های متنی به عنوان بخشی از شناسایی و طبقه بندی کامپیوترهای خیلی قدیمی است. اگرچه، کامپیوتر مبتنی بر جستجو از کلیدواژه ها به عنوان راهی سریع برای جستجوی سوابق استفاده می کند، پایگاه داده های آنلاین و اینترنتی و سایت های جدید، آن ها را به عنوانی راهی برای کمک به کاربران در یافتن محتوا، به ناشران ارائه داد. در سال ۲۰۰۳، سایت bookmarking اجتماعی Delicious، راهی برای کاربران خود ایجاد کرد که به bookmarkهای خود تگ اضافه کنند (به عنوان راهی برای یافتن آن ها در آینده)؛ همچنین Delicious نمایی قابل بررسی و جمع آوری شده از bookmarkهای تمام کاربران، با یک تگ مخصوص فراهم کرد.
Flickr به کاربرانش اجازه داد تگ های متنی خود را برای هر کدام از تصاویرشان جمع کنند (با ایجاد فرادادهٔ انعطاف پذیر و آسان که تصاویر را بسیار قابل جستجو می کند). موفقیت Flickr و تأثیر عمومی سازی مفهوم تگ توسط Delicious، و دیگر وب سایت های اجتماعی نرم افزاری (مانند YouTube, Technorati و Last.fm) نیز در پیاده سازی تگ مؤثر بود. لیبل در جیمیل شبیه تگ است.وب سایت هایی که شامل تگ هستند، اغلب مجموعه ای از تگ ها را به عنوان توده های تگ (tag clouds) نمایش می دهند. تگ های یک کاربر هم برای این توده ها مفید هستند و هم برای اجتماع بزرگتری از کاربران وب سایت.تگ ها ممکن است از طبقه بندی نوع «پایین به بالا» باشند، نسبت به طبقه بندی سلسله مراتبی که «بالا به پایین» هستند. در سیستم های سنتی سلسله مراتبی (علم رده بندی)، طراح، چند قانون برای استفاده از طبقه بندی وضع می کند، و تنها یک روش درست برای طبقه بندی هر آیتم وجود دارد. در سیستم تگ کردن، راه های نامحدودی برای طبقه بندی یک آیتم وجود دارد و هیچ انتخابی نیز «غلط» نیست. هر آیتم به جای تعلق به یک مجموعه، می تواند چندین تگ مختلف داشته باشد. بعضی محققان و برنامه های کاربردی با ترکیب ساختار سلسله مراتبی و «تخت» در تگ کردن، برای کمک به بازیابی اطلاعات آزمایش شده اند.
لیبل گذاری و تگ کردن برای انجام فعالیت هایی مثل کمک در طبقه بندی، مارک گذاری مالکیت، یادداشت کردن مرزها، و نمایش هویت آنلاین به کار می رود. همچنین ممکن است به شکل کلمات، تصاویر یا دیگر علائم شناسایی باشد. نمونهٔ مشابه از تگ ها در دنیای فیزیکی، برچسب زدن به اشیای یک موزه است. در سازمان دهی اطلاعات و اشیا، استفاده از کلیدواژه های متنی به عنوان بخشی از شناسایی و طبقه بندی کامپیوترهای خیلی قدیمی است. اگرچه، کامپیوتر مبتنی بر جستجو از کلیدواژه ها به عنوان راهی سریع برای جستجوی سوابق استفاده می کند، پایگاه داده های آنلاین و اینترنتی و سایت های جدید، آن ها را به عنوانی راهی برای کمک به کاربران در یافتن محتوا، به ناشران ارائه داد. در سال ۲۰۰۳، سایت bookmarking اجتماعی Delicious، راهی برای کاربران خود ایجاد کرد که به bookmarkهای خود تگ اضافه کنند (به عنوان راهی برای یافتن آن ها در آینده)؛ همچنین Delicious نمایی قابل بررسی و جمع آوری شده از bookmarkهای تمام کاربران، با یک تگ مخصوص فراهم کرد.
Flickr به کاربرانش اجازه داد تگ های متنی خود را برای هر کدام از تصاویرشان جمع کنند (با ایجاد فرادادهٔ انعطاف پذیر و آسان که تصاویر را بسیار قابل جستجو می کند). موفقیت Flickr و تأثیر عمومی سازی مفهوم تگ توسط Delicious، و دیگر وب سایت های اجتماعی نرم افزاری (مانند YouTube, Technorati و Last.fm) نیز در پیاده سازی تگ مؤثر بود. لیبل در جیمیل شبیه تگ است.وب سایت هایی که شامل تگ هستند، اغلب مجموعه ای از تگ ها را به عنوان توده های تگ (tag clouds) نمایش می دهند. تگ های یک کاربر هم برای این توده ها مفید هستند و هم برای اجتماع بزرگتری از کاربران وب سایت.تگ ها ممکن است از طبقه بندی نوع «پایین به بالا» باشند، نسبت به طبقه بندی سلسله مراتبی که «بالا به پایین» هستند. در سیستم های سنتی سلسله مراتبی (علم رده بندی)، طراح، چند قانون برای استفاده از طبقه بندی وضع می کند، و تنها یک روش درست برای طبقه بندی هر آیتم وجود دارد. در سیستم تگ کردن، راه های نامحدودی برای طبقه بندی یک آیتم وجود دارد و هیچ انتخابی نیز «غلط» نیست. هر آیتم به جای تعلق به یک مجموعه، می تواند چندین تگ مختلف داشته باشد. بعضی محققان و برنامه های کاربردی با ترکیب ساختار سلسله مراتبی و «تخت» در تگ کردن، برای کمک به بازیابی اطلاعات آزمایش شده اند.
wiki: برچسب (فراداده)
فرهنگستان زبان و ادب
{label} [عمومی] باریکه ای از کاغذ یا مقوا یا فلز که بر چیزی نصب می شود و بر روی آن اطلاعات یا دستورالعمل مرتبط با آن چیز نوشته می شود
واژه نامه بختیاریکا
شوگِه
پیشنهاد کاربران
شناس برگ[۱] یا برچسب یا لیبل، تکه ای از کاغذ، پلیمر، پارچه، فلز یا دیگر مواد است که به یک بسته بندی یا شیء می چسبد و روی آن ممکن است یک راهنما، اطلاعاتی در مورد محصول، نشانی ها و . . . به نمایش در آمده باشد. شناس برگ ها ممکن است مستقیما روی بسته بندی یا شیء چاپ شده باشند.
شناس برگ ها کاربردهای بسیاری دارند: شناسایی محصول، برچسب های نام، تبلیغ، هشدار، و دیگر موارد. [۲]
منابع [ویرایش]
↑ شناس برگ واژه ی مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی به جای Label در انگلیسی است. «جستجوی واژه های مصوب فرهنگستان». فرهنگستان زبان و ادب فارسی. بازبینی شده در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۰.
↑ مشارکت کنندگان ویکی پدیا، «Label»، ویکی پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد ( بازیابی در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۰ ) .
رده های صفحه: بسته بندی نوشت افزار
قس انگلیسی
Ein Aufkleber ist üblicherweise ein Druckerzeugnis aus Papier oder Kunststoff, das auf einer Seite bedruckt, auf der anderen Seite mit einer Selbstklebefläche ausgestattet ist.
In der üblichen Form erfreuen sich Aufkleber besonderer Beliebtheit bei Kindern. Aufkleber können auch plakative Werbemittel sein. Es gibt auch Aufkleber mit politischen Motiven: sie werden oft auf Punk - Konzerten verkauft. Auch das Nationalitätszeichen eines Kraftfahrzeugs ist, wenn es nicht Bestandteil des amtlichen Kennzeichens ist, meist in Form eines Aufklebers ausgeführt. Oft sind Etiketten in Form eines Aufkleber ausgestaltet. Im Gegensatz zur Gummierung muss die Klebefläche nicht befeuchtet werden. Aufkleber existieren in sehr unterschiedlichen Formen.
Inhaltsverzeichnis [Anzeigen]
Klebeetikett [Bearbeiten]
Ein Klebeetikett in verschiedensten Materialien fungiert als Informationsträger oder Werbeträger. Je nach Anwendung ist die Zusammensetzung des Klebeetikettes unterschiedlich. Das Klebeetikett besteht aus dem Obermaterial, dem Klebstoff, einer Silikonschicht und im ursprünglichen Zustand des selbstklebenden Etiketts dem Trägermaterial meist Papier oder Karton, auf dem es zur Verfügung steht.
Verwendungszwecke für Klebeetiketten sind Preisschilder und Strichcodes auf Waren, Heft - und Buchetiketten in der Schule zur Kennzeichnung des Besitzers, Etiketten auf Verpackungen aus Glas oder Metall ( im kommerziellen wie im privaten Bereich ) , Merkzettel zur Kennzeichnung aller denkbaren Gegenstände oder zur Dekoration derselben.
Materialien für Klebeetiketten können sein:
Papier ( ungestrichen, matt gestrichen, glanz gestrichen ( einfacher Maschinenstrich ) , gussgestrichen )
Kunststoff ( PE, PP, PVC, PET )
Spezialmaterialien ( Tyvek ) , Polyolefine )
Möglichkeiten der Bestückung mit Information:
Thermodirekt ( thermosensitive Schicht im Material die bei Erwärmung die Farbe ändert. In der Regel Schwarz aber auch Rot, Blau und Schwarz/Rot und Blau/Rot verfügbar )
Thermotransfer ( Farbmaterial wird durch Erwärmung auf die Oberfläche übertragen )
Je nach Konstellation kann das Farbmaterial auch in die Oberfläche „eingebrannt“ werden. Druckverfahren für Etiketten sind: Fotosatz, Digitaldruck, Offsetdruck, Siebdruck, Flexodruck.
Folgende Klebstofftypen sind definiert: Gummi/Harz, Synthese Kautschuk, Silikon/Kautschuk/Harz und Akrylat. Bei Klebeetiketten kommen hauptsächlich synthetische Kautschuk - und Akrylat - Klebstoffe zum Einsatz.
Paketaufkleber [Bearbeiten]
Paketaufkleber
Ein Paketaufkleber leitet ein Packstück vom Absender zum Empfänger. Es muss mindestens die Zustellanschrift des Empfängers sowie die Absenderadresse aufgedruckt sein. Der Aufkleber wird aus Kostengründen fast nur im Thermodirektdruck - Verfahren erstellt. Der Klebstoff und das Thermopapier sollen so beschaffen sein, dass der Aufkleber beim Abziehen vom Packstück zerstört wird.
Zusätzlich werden häufig folgende Daten aufgedruckt:
Datum
Gewicht
Anzahl Packstücke ( Paket X von Y )
Paketnummer / Identcode als Barcode und Klartext ( siehe auch NVE )
Routerbarcode ( s ) / Leitcode
Routungsinformation
Frankatur
Serviceart ( im Beispiel Schnelldienst 24Std )
Bemerkung ( z. B. bitte nicht werfen )
Sticker [Bearbeiten]
Beklebtes Fenster
Werbesticker der Schneider Computer Division aus den 1990ern
Der Begriff Sticker ( von englisch sticker = Aufkleber ) bezeichnet einen kleinen Aufkleber, auf dessen Vorderseite ein Emblem in Form von Symbolen und/oder Motiven gemalt, gezeichnet oder gedruckt werden.
Von Zeit zu Zeit sind unter Kindern Stickeralben, also Sammelalben für Sticker analog zu den Poesiealben sehr beliebt.
In der Streetartszene wird Sticker auch als Variante des Graffiti angesehen, bei der statt mit der Sprühflasche mit Aufklebern gearbeitet wird. Diese werden möglichst in der ganzen Stadt verklebt, an möglichst auffälligen Orten. Teilweise werden sogar großformatige Plakate geklebt, siehe Stickerkunst.
Bapperl [Bearbeiten]
Ein Bapperl ist im engeren Sinn ein Aufkleber, ggf. auch ein Anstecker bzw. Sticker. Der Begriff ist ein Dialektausdruck aus dem bayerischen Sprachraum.
Heutzutage wird de . . .
شناس برگ ها کاربردهای بسیاری دارند: شناسایی محصول، برچسب های نام، تبلیغ، هشدار، و دیگر موارد. [۲]
منابع [ویرایش]
↑ شناس برگ واژه ی مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی به جای Label در انگلیسی است. «جستجوی واژه های مصوب فرهنگستان». فرهنگستان زبان و ادب فارسی. بازبینی شده در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۰.
↑ مشارکت کنندگان ویکی پدیا، «Label»، ویکی پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد ( بازیابی در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۰ ) .
رده های صفحه: بسته بندی نوشت افزار
قس انگلیسی
Ein Aufkleber ist üblicherweise ein Druckerzeugnis aus Papier oder Kunststoff, das auf einer Seite bedruckt, auf der anderen Seite mit einer Selbstklebefläche ausgestattet ist.
In der üblichen Form erfreuen sich Aufkleber besonderer Beliebtheit bei Kindern. Aufkleber können auch plakative Werbemittel sein. Es gibt auch Aufkleber mit politischen Motiven: sie werden oft auf Punk - Konzerten verkauft. Auch das Nationalitätszeichen eines Kraftfahrzeugs ist, wenn es nicht Bestandteil des amtlichen Kennzeichens ist, meist in Form eines Aufklebers ausgeführt. Oft sind Etiketten in Form eines Aufkleber ausgestaltet. Im Gegensatz zur Gummierung muss die Klebefläche nicht befeuchtet werden. Aufkleber existieren in sehr unterschiedlichen Formen.
Inhaltsverzeichnis [Anzeigen]
Klebeetikett [Bearbeiten]
Ein Klebeetikett in verschiedensten Materialien fungiert als Informationsträger oder Werbeträger. Je nach Anwendung ist die Zusammensetzung des Klebeetikettes unterschiedlich. Das Klebeetikett besteht aus dem Obermaterial, dem Klebstoff, einer Silikonschicht und im ursprünglichen Zustand des selbstklebenden Etiketts dem Trägermaterial meist Papier oder Karton, auf dem es zur Verfügung steht.
Verwendungszwecke für Klebeetiketten sind Preisschilder und Strichcodes auf Waren, Heft - und Buchetiketten in der Schule zur Kennzeichnung des Besitzers, Etiketten auf Verpackungen aus Glas oder Metall ( im kommerziellen wie im privaten Bereich ) , Merkzettel zur Kennzeichnung aller denkbaren Gegenstände oder zur Dekoration derselben.
Materialien für Klebeetiketten können sein:
Papier ( ungestrichen, matt gestrichen, glanz gestrichen ( einfacher Maschinenstrich ) , gussgestrichen )
Kunststoff ( PE, PP, PVC, PET )
Spezialmaterialien ( Tyvek ) , Polyolefine )
Möglichkeiten der Bestückung mit Information:
Thermodirekt ( thermosensitive Schicht im Material die bei Erwärmung die Farbe ändert. In der Regel Schwarz aber auch Rot, Blau und Schwarz/Rot und Blau/Rot verfügbar )
Thermotransfer ( Farbmaterial wird durch Erwärmung auf die Oberfläche übertragen )
Je nach Konstellation kann das Farbmaterial auch in die Oberfläche „eingebrannt“ werden. Druckverfahren für Etiketten sind: Fotosatz, Digitaldruck, Offsetdruck, Siebdruck, Flexodruck.
Folgende Klebstofftypen sind definiert: Gummi/Harz, Synthese Kautschuk, Silikon/Kautschuk/Harz und Akrylat. Bei Klebeetiketten kommen hauptsächlich synthetische Kautschuk - und Akrylat - Klebstoffe zum Einsatz.
Paketaufkleber [Bearbeiten]
Paketaufkleber
Ein Paketaufkleber leitet ein Packstück vom Absender zum Empfänger. Es muss mindestens die Zustellanschrift des Empfängers sowie die Absenderadresse aufgedruckt sein. Der Aufkleber wird aus Kostengründen fast nur im Thermodirektdruck - Verfahren erstellt. Der Klebstoff und das Thermopapier sollen so beschaffen sein, dass der Aufkleber beim Abziehen vom Packstück zerstört wird.
Zusätzlich werden häufig folgende Daten aufgedruckt:
Datum
Gewicht
Anzahl Packstücke ( Paket X von Y )
Paketnummer / Identcode als Barcode und Klartext ( siehe auch NVE )
Routerbarcode ( s ) / Leitcode
Routungsinformation
Frankatur
Serviceart ( im Beispiel Schnelldienst 24Std )
Bemerkung ( z. B. bitte nicht werfen )
Sticker [Bearbeiten]
Beklebtes Fenster
Werbesticker der Schneider Computer Division aus den 1990ern
Der Begriff Sticker ( von englisch sticker = Aufkleber ) bezeichnet einen kleinen Aufkleber, auf dessen Vorderseite ein Emblem in Form von Symbolen und/oder Motiven gemalt, gezeichnet oder gedruckt werden.
Von Zeit zu Zeit sind unter Kindern Stickeralben, also Sammelalben für Sticker analog zu den Poesiealben sehr beliebt.
In der Streetartszene wird Sticker auch als Variante des Graffiti angesehen, bei der statt mit der Sprühflasche mit Aufklebern gearbeitet wird. Diese werden möglichst in der ganzen Stadt verklebt, an möglichst auffälligen Orten. Teilweise werden sogar großformatige Plakate geklebt, siehe Stickerkunst.
Bapperl [Bearbeiten]
Ein Bapperl ist im engeren Sinn ein Aufkleber, ggf. auch ein Anstecker bzw. Sticker. Der Begriff ist ein Dialektausdruck aus dem bayerischen Sprachraum.
Heutzutage wird de . . .
لیبل
( بد ) من گفتم بزچسب خالی نه چیز دیگه
اتیکت، انگ، نسبت ناروا
کلمات دیگر: