بدمینتون

ریشه بازی بدمینتون (به انگلیسی: Badminton) امروزی از کشور هندوستان آغاز شده است، از بازی ای که آن ها به نام «Poona» انجام می دادند. این بازی که رقابتی زیبا در هند بود توسط افسران ارتش انگلستان، از هندوستان به کشورشان انتقال داده شد.
بازیکن بدون اجازه داور حق ترک زمین را ندارد
در حین انجام رالی مربی حق راهنمایی بازیکن خود را ندارددر بدمینتون چیزی به نام تایم اوت وجود ندارد و فقط بازیکن می تواند با اجازه داور آب بخورد یا حوله بگیرد.
تعداد داوران خط در بازی های رسمی و بین المللی ۱۰ نفر هستند ولی می توان با ۴ داور خط بازی را برگزار کرد.
در بدمینتون بازیکنان متخلف با کارت های زرد و قرمز و مشکی جریمه می شوند.
اگر بازیکنی رفتار غیر ورزشی انجام دهد با تذکر و کارت زرد همراه می شود و اگر بر آن کار اصرار ورزد با کارت قرمز جریمه می شود.
در قرن پنجم در چین بازی به نام (Ti jian zi) وجود داشت که در آن به توپی در هوا ضربه می زدند. در حدود سال ۱۶۰۰ مردم در اروپا بازی به نام «jeu de Volant» را با استفاده از یک راکت انجام می دادند.زمانی که افسران انگلیسی در هندوستان مستقر شدند این بازی را با انجام تغییراتی در بازی انگلیسی battledore and shuttlecock ابداع کردند و چون به طور عمده توسط افسران مستقر در شهر Poona بازی می شد، به این نام شهرت پیدا کرد و خیلی زود از آن یک رقابت ورزشی ساخته شد و آن ها در اوایل سال ۱۸۷۰ آن را همراه با وسایل و تجهیزات لازم به کشورشان معرفی کردند.
یک «دوک انگلیسی» رسماً این بازی را به انگلستان معرفی کرد. در سال ۱۸۷۳، با برگزاری یک مهمانی در محل زندگی خود (Badminton) ترتیب برگزاری بازی «پونا» را داد و این بازی از همان جا توجه سایرین را جلب کرد و میان طبقه مرفه جامعه انگلستان شناخته شد و از آنجا گسترش یافت. آن ها بازی جدید را به نام محل زندگی دوک «بدمینتون» نامیدند.
نخستین بار قوانین این بازی در سال ۱۸۷۷ نوشته شد و طی چند سال شکل زمین بازی تغییراتی کرد تا اینکه در سال ۱۹۰۱ زمین رسمی بدمینتون به شکل مستطیل فعلی تثبیت شد. باشگاه های ورزشی بدمینتون کم کم در سرتاسر انگلستان شروع به کار کردند. تا سال ۱۸۹۳ این بازی تا اندازه ای پیشرفت کرد که ۱۴ باشگاه برای ساختن یک اتحادیه به هم ملحق شدند. (سپس وقتی کشورهای بیشتری فدراسیون های خود را راه اندازی کرد این نام به «انجمن بدمینتون انگلستان تغییر پیدا کرد»).در آن زمان این انجمن یا اتحادیه قوانین مشخص و معینی را برای این بازی ها تدوین و نخستین و با ارزش ترین مسابقات بدمینتون که در خود انگلیس و بین ورزشکاران آنجا بود را برگزار می کرد.

بَدْمینْتون (badminton)
بَدْمینْتون
نوعی بازی با راکت شبیه تنیس روی چمن، اما در زمینی کوچک تر. توپ بدمینتون نیم کره ای چوب پنبه ای یا پلاستیکی است که چند پر پرنده یا چند پر نایلونی دور لبۀ آن نصب شده است. هدف بازی بدمینتون جلوگیری از برگشت توپ از زمین حریف است. بدمینتون یک بازی دونفره یا چهارنفره است. عرض زمین بازی۶.۱ متر و طول آن۱۳.۴ متر است. تور بازی به پهنای۰.۸ متر در میانۀ زمین و به موازات پهنای آن نصب می شود و فاصله لبۀ بالای آن تا زمین۱.۵۲ متر است. بازیکنان باید با راکت به توپ ضربه بزنند. در بدمینتون فقط بازیکنی که سرویس می زند، امتیاز می گیرد. نام این ورزش از «بدمینتون هاوس»، مقرّ دوکِ بوفورت، گرفته شده که در قرن ۱۹ آن جا بدمینتون بازی می کردند. مسابقه های اصلی بدمینتون در داخل سالن برگزار می شوند و عبارت اند از جام توماس برای مردان و جام اوبر برای بانوان. مسابقات جام توماس نخستین بار در ۱۹۴۹ و جام اوبر نخستین بار در ۱۹۵۷ برگزار شد. پس از ساخته شدن توپی از جنس مواد مصنوعی ارزان و با دوام در ۱۹۵۲، این بازی گسترشی بیشتر یافت؛ اما در مسابقات مهم از این توپ ها استفاده نمی شود. از ۱۹۷۷ بازی های جهانی بدمینتون به شکل های انفرادی، دونفره و دونفرۀ مختلط انجام می شود این بازی ها در حال حاضر هردو سال یک بار برگزار می شود.