[ ع . ] (ص . ) ۱ - زن سیاه چشم . ۲ - زن بهشتی .
حوراء
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
حوراء. [ ح َ ] ( ع ص ، اِ )نعت از حَوَر و مؤنث احور است. ( مهذب الاسماء ). به معنی زن یا دختر که چشمانی سیاه و گرد و مدور و پلکهای باریک داشته باشد یا دارای چشمانی باشد سخت سپید یا سخت سیاه یا دارای بدنی سخت سپید یا دارای چشمانی تمام سیاه ، چنانکه چشمان آهوست و این در انسان نیست ؛ بلکه با استعاره بر او اطلاق گردد. ( منتهی الارب ).
- عین حوراء؛ چشمی سپیده سخت سپید و همچنان سیاهه سخت سیاه. ( مهذب الاسماء ). || داغ مدور. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به حَوَر شود.
- عین حوراء؛ چشمی سپیده سخت سپید و همچنان سیاهه سخت سیاه. ( مهذب الاسماء ). || داغ مدور. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به حَوَر شود.
دانشنامه عمومی
حوراء نام بندری است تاریخی در عربستان و بخش تبوک و در نزدیکی املج که قرون اول اسلامی بنا شد که طی قرون بعد تبدیل به یکی بنادر مهم منطقه شد.
wiki: حوراء
پیشنهاد کاربران
فاطمه حورا=فاطمه:جداکننده ازآتش دوزخ، حورا:فرشته ی بهشتی
زن چشم سیاه بهشتی
بانوی بهشتی
عروسان خلد
کنایه از حوریان بهشتی
کنایه از حوریان بهشتی
کلمات دیگر: