رغیف

گرده نان، گلوله خمیر، ارغفه جمع
( اسم ) ۱ - گرده نان . ۲ - گلوله خمیر جمع ارغفه رغفان .

(رَ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - گردة نان . ۲ - گلولة خمیر. ج . ارغفه . رغفان .

رغیف. [ رَ ] ( ع اِ ) نان ستبرکرده. گرده نان تنک. ( از کشاف زمخشری ). نان گرده. ج ، اَرغِفَة و رُغُف و رُغفان و تَراغیف. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). گرده نان. ( لغت محلی شوشتر نسخه خطی کتابخانه مؤلف ). گرده. ( دهار ). ( مهذب الاسماء ). گرده نان که برای پختن قدری پهن کرده باشند. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) :
غالب آمد حرص و جلدش شد ضعیف
بس گلوها را برد عشق رغیف.زآنکه پستان شد حجاب آن ضعیف
از هزاران نعمت و خوان و رغیف.چونکه مطرب پیرتر گشت و ضعیف
شد ز بی کسی رهین یک رغیف.این سخن پایان نداردوآن خفیف
می نویسد رقعه در طمع رغیف.چون ببندی شهوتش را از رغیف
سر کند آن شهوت از عقل شریف.

۱. گردۀ نان.
۲. گلولۀ خمیر.