جهود

یهودی

یهود، یهودی، کوشش کننده، زحمت کش
( صفت اسم ) یهود یهودی .

(جُ ) (ص . اِ. ) یهود، یهودی .

جهود. [ ج ُ ] ( ص ، اِ ) یهود. ( دهار ). یهودی. کلیمی. اسرائیلی :
دگر دین موسی که خوانی جهود
که گوید جز این را نشاید ستود.بنگر بچه علم و فضل گشته ست
یعقوب جهود و تو مسلمان.خیالت را پرستش ها نمودم
وگر جرمی جز این دارم جهودم.گر نبارد فضل باران عنایت بر سرم
لابه بر گردون رسانم چون جهود اندر فطیر.یکی جهود و مسلمان نزاع میکردند
چنانکه خنده گرفت از نزاع ایشانم.- جهودبازی درآوردن ؛ در ادای مالی تعلل بسیار ورزیدن.
- مثل جهود، مثل جهودخیبری ؛ سخت ترسنده از خون و جز آن.
- امثال :
جهود خون دیده .
جهود دعاش را آورده .
جهود هم خیلی پول دارد.
جهودی هم چنین شده بود.

۱. یهود.
۲. (اسم، صفت ) یهودی.

/jehood/ یهودی – جهود