سیاه گوش

مرحوم دکتر زرین کوب در مجله یغما نوشته است:این جانوری که ملازمت شیر اختیار کرده است و سعدی او را سیه گوش می خواند گویا همان است که در شعر خاقانی پروانه خوانده شده است.
عادل غضنفری تو و پروانه تو من
پروانه در پناه غضنفر نکوتر است

پروانه. [ پ َرْ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) حیوانی گوشت خوار شبیه به یوز که در شمال افریقا زید. و گویند که پیشاپیش شیر رود و آواز کند تا جانوران آواز او شنیده خود را بر کنار کشند و شیر را با او الفتی عظیم است و پس مانده ٔ صید شیر خورد. فرانق. فرانک. فرانه. سیاه گوش. برید. قره قولاخ. تفه. عناق الارض. غنجل. پروانک :
شاها غضنفری تو و پروانه ٔ تو من
پروانه در پناه غضنفر نکوتر است.
خاقانی.
پروانه وار بر پی شیران نهند پی
تا آید از کفلگه گوران کبابشان.
خاقانی.

وشق. [ وَ ش َ ] ( اِ ) جانوری است در ترکستان شبیه به روباه، پوست او را پوستین سازند، گویند هرکه پوستین وشق بپوشد از علت بواسیر ایمن باشد. ( ناظم الاطباء ) ( برهان ) . حیوانی است بسیار کوچکتر از پلنگ، در رنگ و شکل مثل آن و دنباله ٔ آن کمتر از شبری، و در تنکابن �پلنگ مول � نامند و در خواص مانند پلنگ و لباس پوست او معین باه و مقوی کمر و مانع عُروض بواسیر و موی سوخته ٔ او جهت جراحات مزمنه نافع است. ( حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ازتحفه ٔ حکیم مؤمن ) . یکی از گونه های سیاه گوش. ( فرهنگ فارسی معین ) . جانوری است در ترکستان برابر روباه سفیدرنگ که داغهای سیاه بر آن باشد. ( غیاث اللغات ) : از کسوت ها. . . خزها و پوستهای روباه و سمور وپوست بره و وشق باید پوشید. ( ذخیره ٔ خوارزمشاهی ) .
وشق به کیش چو این قصه گفت گرمانه
ز خشم بر تن وی موی گشت چون خنجر.
نظام قاری.