استافیلوکوک

استافیلوکوک آرلتهاستافیلوکوک اپیدرمیدیساستافیلوکوک اکوئوروماستافیلوکوک اورئوساستافیلوکوک اوریکولاریساستافیلوکوک پاستوریاستافیلوکوک دلفینیاستافیلوکوک روستریاستافیلوکوک زایلوسوساستافیلوکوک ساپروفیتیکوساستافیلوکوک سشیوریاستافیلوکوک سیمولانساستافیلوکوک سیمیهاستافیلوکوک شلیفریاستافیلوکوک فلیساستافیلوکوک کاپرهاستافیلوکوک کپیتیساستافیلوکوک کوهنیاستافیلوکوک گالینارماستافیلوکوک لنتوساستافیلوکوک لوترهاستافیلوکوک لوگدوننسیساستافیلوکوک میکروتیاستافیلوکوک وارنریاستافیلوکوک همولیتیکوساستافیلوکوک هیکوسسایر گونه ها
استافیلوکوک آرلته (S. arlattae) در مرغ و بز
استافیلووک اوریکولاریس (S. auricularis) در انسان، سگ و گوزن
استافیلوکوک کپیتیس (S. capitis) در انسان
استافیلوکوک کاپره (S. caprae) در انسان و بز
استافیلوکوک کوهنی (S. cohnii) در مرغ و انسان
استافیلوکوک دلفینی (S. delphini) در دلفین
استافیلوکوک اپیدرمیدیس (S. epidermiditis) در انسان
استافیلوکوک اکوئوروم (S. equorum) در اسب
استافیلوکوک فلیس (S. felis) در گربه سانان
استافیلوکوک گالینارم (S. gallinarum) در قرقاول، مرغ و بز
استافیلوکوک همولیتیکوس (S. haemolyticus) در انسان، شامپانزه و لمور
استافیلوکوک هیکوس (S. hyicus) در خوک
استافیلوکوک لنتوس (S. lentus) در بز، گوسفند و خرگوش
استافیلوکوک لوگدوننسیس (S. lugdunensis) در انسان و بز
استافیلوکوک لوتره (S. lutrae) در سمور آبی
استافیلوکوک میکروتی (S. microti) در موش های وول
استافیلوکوک پاستوری (S. pasteuri) در انسان و بز
استافیلوکوک سودینترمدیوس (S. pseudintermedius) در سگ
استافیلوکوک روستری (S. rostri) در خوک
استافیلوکوک شلیفری (S. schleiferi) در انسان
استافیلوکوک سشیوری (S. sciuri) در انسان، سگ و بز
استافیلوکوک سیمیه (S. simiae) در میمون های سنجابی امریکای جنوبی
استافیلوکوک سیمولانس (S. simulans) در انسان
استافیلوکوک وارنری (S. warneri) در انسان و میمون
استافیلوکوک زایلوسوس (S. xylosus) در انسان
استافیلوکوک ها، جنس (سرده) مهمی از باکتری های گرم مثبت هستند. آن ها همانند استرپتوکوک ها به شکل کوکسی می باشند اما تقسیم آن ها در دو محور انجام می گیرد؛ بنابراین، به شکل خوشه (به یونانی σταφυλή, staphylē) دیده می شوند. استافیلوکوک ها دارای حداقل ۴۰ گونه می باشند. بسیاری از گونه های استافیلوکوک، بی آزار هستند و در سطح پوست و مخاط بدن انسان و سایر جانوران زندگی می کنند.
استافیلوکوک ها، کوکسی های گرم مثبت خوشه ای شکل هستند که آنزیم کاتالاز را تولید می کنند. از این راه می توان استافیلوکوک ها را از استرپتوکوک ها و انتروکوک ها متمایز ساخت. در دیواره سلولی آن ها پپتیدوگلیکان و اسید تایکوئیک وجود دارد. محتوای سیتوزین + گوانین در DNAی آن ها، ۳۰ تا ۴۰ مول٪ است.با استفاده از چند تست بیوشیمیایی ساده می توان استافیلوکوک ها را از سایر کوکسی های گرم مثبت، متمایز ساخت. گونه های استافیلوکوک، بی هوازی اختیاری هستند یعنی هم در شرایط هوازی و هم شرایط بی هوازی می توانند رشد کنند. تمام گونه ها در حضور نمک های صفراوی رشد می کنند و همگی کاتالاز مثبت می باشند. آن ها ممکن است در محلول نمکی ۶/۵٪ نیز رشد کنند. در محیط بیرد پارکر (Baird Parker medium)، گونه های استافیلوکوک به صورت تخمیری رشد می کنند بجز استافیلوکوک ساپروفیتیکوس که به شکل اکسیداتیو رشد می کند. استافیلوکوک ها به باسیتراسین (دیسک ۰/۰۴ واحد) مقاوم اما به فورازولیدون (دیسک ۱۰۰ میکروگرم) حساس هستند.
یکی از ویژگی های مهم جهت طبقه بندی استافیلوکوک ها تولید آنزیم کواگولاز است. کواگولاز آنزیمی است که خون را لخته می کند. در حال حاضر، ۶ گونه از استافیلوکوک ها به نام های استافیلوکوک اورئوس، استافیلوکوک دلفینی، استافیلوکوک هیکوس، استافیلوکوک اینترمدیوس، استافیلوکوک لوتره، استافیلوکوک سودینترمدیوس و استافیلوکوک شلیفری زیرگونه کواگولانس؛ کواگولاز مثبت هستند. این استافیلوکوک ها در دو گروه مجزا قرار می گیرند: گروه استافیلوکوک اورئوس (به تنهایی) و گروه استافیلوکوک هیکوس- اینترمدیوس (بقیه گونه های کواگولاز مثبت).مهمترین گونه کواگولاز منفی، استافیلوکوک اپیدرمیدیس است که به شکل همزیست بر روی پوست انسان زندگی می کند. در بیمارانی که سیستم ایمنی آن ها سرکوب شده است یا از کاتترهای عروقی استفاده می کنند می تواند موجب عفونت های شدیدی شود. استافیلوکوک ساپروفیتیکوس، گونه کواگولاز منفی دیگری است که به عنوان فلور عادی واژن در زنان محسوب می گردد. این باکتری در عفونت های مجرای تناسلی در زنان جوان فعال از نظر جنسی نقش دارد. استافیلوکوک های کواگولاز منفی را بطور اختصاری CoNS یا CNS می نامند.