پیلپا
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
نوعی ازاسلحه شبیه به گرز
( اسم ) ۱- پای پیل پای فیل . ۲- نوعی سلاح در قدیم که بشکل پای پیل بود و آنرا بجای گرز بکار میبردند و غالبا زنگیان داشتند : چو در پیلپایی قدح می کنم بیک پیلپا پیل را پی کنم . ( نظامی ) ۴- قسمی ظرف شرابخواری بزرگ:چه گویی شرابی چند پیلپا بخوریم . ۵- ستونی که سقف بر آن قرار گیرد پیلپایه . ۶- مرضی است که پای آدمی ورم کند و بزرگ شود دائ الفیل پاغر ۷- حق. ادویه .
( اسم ) ۱- پای پیل پای فیل . ۲- نوعی سلاح در قدیم که بشکل پای پیل بود و آنرا بجای گرز بکار میبردند و غالبا زنگیان داشتند : چو در پیلپایی قدح می کنم بیک پیلپا پیل را پی کنم . ( نظامی ) ۴- قسمی ظرف شرابخواری بزرگ:چه گویی شرابی چند پیلپا بخوریم . ۵- ستونی که سقف بر آن قرار گیرد پیلپایه . ۶- مرضی است که پای آدمی ورم کند و بزرگ شود دائ الفیل پاغر ۷- حق. ادویه .
فرهنگ معین
(اِمر. ) ۱ - پای پیل . ۲ - مرضی است که پای آدمی باد می کند و بزرگ می شود.، (اِمر. ) قدح بزرگ شرابخوری .
(اِمر.) 1 - پای پیل . 2 - مرضی است که پای آدمی باد می کند و بزرگ می شود.
لغت نامه دهخدا
پیلپا. ( اِ مرکب ) پای پیل. || حربه ای است که بیشتر زنگیان دارند. ( برهان ). یکی از اسلحه که در قدیم بگرز مشهور بودی. حربه ای باشد بشکل پای پیل که پیل پا گویند. یک از سلاحهای زنگیان. ( شرفنامه منیری ). گرز آهنی. ( غیاث ) :
چو در پیلپایی قدح می کنم
بیک پیلپا پیل را پی کنم.
پیلان نکشند پیلپایش .
به پای پیل برد آن پیلتن را.
چو در پیلپایی قدح می کنم
بیک پیلپا پیل را پی کنم.
چو در پیلپایی قدح می کنم
بیک پیلپا پیل را پی کنم.
نظامی.
در سایه تخت پیلسایش پیلان نکشند پیلپایش .
نظامی.
بر او زد پیلپای خویشتن رابه پای پیل برد آن پیلتن را.
نظامی.
|| ظرف شراب. نوعی از قدح. ( جهانگیری ). قسمی ظرف شرابخوری. گاوزر. صراحی بزرگ. ( آنندراج ). پیاله شراب سخت بزرگ. ( شرفنامه منیری ).نوعی ساغر. نوعی قدح بزرگ شرابخواری باشد. ( برهان ).نوعی ساتگنی : چه گویی شرابی چند پیلپا بخوریم. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 671 ).چو در پیلپایی قدح می کنم
بیک پیلپا پیل را پی کنم.
نظامی.
|| پیل پایه. ستونی که سقف بر آن قرار گیرد. ( برهان ). در محاسن اصفهان مافروخی عبارت ذیل هست : و استعمل بعضی الاصفهانیین المدعوکان ؟ ابو مضر الرومی باباً مصرعاً یکلف فیه اعمالا عجیبة و فراسب فیه مقدار الف دینار سوی نفقة الطاف ( الطاق ؟ ) و المنارتین المبنیتین علی الفیلفائین علق فی الممر المنفتح من الجامع الی رأس السوق المعروفة بسوق الصباغین. ( محاسن اصفهان مافروخی ص 85 ) . || مرضی است که پای آدمی ورم میکند و بزرگ میشود و آنرا بعربی داءالفیل خوانند. ( برهان ). || حقه ادویه. ( غیاث ).فرهنگ عمید
۱. دارای پایی مانند پای فیل، پای پیل.
۲. (پزشکی ) مرضی که باعث متورم شدن پای انسان می شود، پاغر، داءالفیل، واریس.
۳. نوعی سلاح شبیه گرز.
۴. نوعی قدح شراب خوری، ساغر بزرگ: چو در «پیلپایی» قدح می کنم / به یک پیلپا پیل را پی کنم (نظامی: مجمع الفرس: پیلپا ).
۵. ستونی ستبر که زیر سقف می زنند تا سقف بر روی آن قرار گیرد، پیلپایه.
۲. (پزشکی ) مرضی که باعث متورم شدن پای انسان می شود، پاغر، داءالفیل، واریس.
۳. نوعی سلاح شبیه گرز.
۴. نوعی قدح شراب خوری، ساغر بزرگ: چو در «پیلپایی» قدح می کنم / به یک پیلپا پیل را پی کنم (نظامی: مجمع الفرس: پیلپا ).
۵. ستونی ستبر که زیر سقف می زنند تا سقف بر روی آن قرار گیرد، پیلپایه.
کلمات دیگر: