پیشه گرفتن

( مصدر )۱- پیشه کردن پیشه ساختن حرفه و شغل خود قرار دادن : اگرشاعری را تو پیشه گرفتی یکی نیز بگرفت خنیاگری را. ( ناصرخسرو ) ۲- کار خود قرار دادن عمل خود ساختن ورزیدن : هر آن کس که او پیشه گیرد دروغ ستمکاره خوانیمش و بی فروغ . ( شا. لغ. )

( ~. گِ رِ تَ )(مص م . ) کاری را به عنوان پیشه قرار دادن .

پیشه گرفتن. [ ش َ / ش ِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) پیشه کردن. پیشه ساختن. حرفت و شغل خود قرار دادن. کار و عمل خویش ساختن :
و گر بددلی پیشه گیرد جوان
بماند منش پست و تیره روان.هر آنکس که او پیشه گیرد دروغ
ستمکاره خوانیمش و بی فروغ.راست گفتن پیشه گیرید که روی را روشن دارد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 339 ).
اگر شاعری را تو پیشه گرفتی
یکی نیز بگرفت خنیاگری را.نیک بد گفتن من پیشه گرفت
تاببد گفتن او پیش آیم.پس ایشان آتش پرستیدن پیشه گرفتند. ( مجمل التواریخ و القصص ص 104 ).
می آریم و نشاط اندیشه گیریم
طرب سازیم و شادی پیشه گیریم.